برای جذب ویتامین D به چه میزان چربی احتیاج داریم؟
چهار نوع ویتامین محلول در چربی وجود دارد که بدن آدمیزاد به آنان احتیاج دارد: A, D,E و K. مجموع ویتامینهای بعدی از نوع محلول در آب می باشند. محلول در چربی بودن یک ویتامین دو سؤال بیشتر ابداع میکند: ویتامینهای محلول در چربی حاضر در وعدههای غذایی چقدر جذب بدن میشوند؟ و این ویتامینها چقدر در بدن به شکل ذخیره شده برقرار میشبیه؟ اینکه یک ویتامین محلول در چربی باشد، حکم یک شمشیر دو لبه را دارد. از یک سو، میتوانید این ویتامینها را در چربیهای بدنتان، خصوصاً در کبدتان، ذخیره نمایید و این به آن معنی هست که نیازی نیست این ویتامینها را به شکل در روز مصرف نمایید. مسافرت به یک منطقه آفتابی میتواند آن قدر ویتامین D برای بدن شما فراهم کند که برای هفتهها یا ضمناً ماهها کافی باشد.
از جهت بعدی، احتمال آن که در مصرف این ویتامینها دچار اوردوز شوید، زیاد زیادتر هست. تحقیقات میدانی نشان دادهاند که در اصل، اوردوز ویتامین A چندان نیز غیرمعمول نیست. خوردن کبد بعضی از گونههای ماهیهای مشهور، فکهای دریایی و یا خرس قطبی، به راحتی میتوانند موجب بروز مسمومیت ویتامین A شوند. لیکن کبد کوسه یا خرس قطبی عموماًً در برنامه غذایی اکثراً ما جایی ندارد و علاوه بر این، سخت مسمومیت با ویتامین D در مقایسه با مسمومیت با ویتامین A مقدار سرایت زیاد کمتری دارد. در اصل زیادتر احتمال دارد که دچار سخت کمبود ویتامینهای محلول در چربی باشیم تا مسمومیت با این ویتامینها. بیایید نگاهی بر روی این عنوان داشته باشیم که چگونه با مصرف مقدار مناسبی از چربیهای گوناگون، مقدار مورد احتیاج ویتامین D بدنمان را تأمین کنیم.
ویتامین D یکی از چهار نوع ویتامین محلول در چربی هست. به خاطر این که ویتامین D در چربیهای بدن ذخیره میشوند، نیازی به مصرف در روز این ویتامین نیست؛ لیکن با در نظر داشتن این که اشخاص خیلی دچار کمبود این ویتامین می باشند، شناختن این که می بایست چه مقدار چربی مصرف نمایید، میتواند سودمند باشد.
بعضی از اشخاص صبحها یک مکمل مولتیویتامین شامل ویتامین D میخورند، گاهی ضمناً آن را همقدم با قهوه یا با شکم خالی مصرف میکنند. فرجام این فعالیت ایده نیکی نیست. دیگر اشخاص احتمالاً این مکمل را همقدم با سه عدد تخممرغ شامل کره و قهوه بخورند. با وجود آن که ویتامین D یک ویتامین محلول در چربی هست و این وعده غذایی یک تن چربی دارد، لیکن باز نیز فرجام این فعالیت ایده چندان نیکی نیست. خاطر این مطلب آن هست که ویتامین D در صورتی عالی ترین وضعیت جذب را دارد که با میزان کم تا متوسط از چربی مصرف گردد، نه در وضعیت بدون چربی و نه در وضعیت چربی زیاد بیشتر. خصوصاً، تحقیقات نشان دادهاند که مصرف ویتامین D همقدم با ۱۱ گرم چربی، ۱۶ درصد زیادتر از هنگامی که با ۳۵ گرم چربی مصرف گردد و ۲۰ درصد زیادتر از هنگامی که با ۳۰ گرم چربی مصرف گردد جذب بدن میگردد.
کسی نمیداند که چرا مصرف مقادیر بالای چربی، جذب ویتامین D را کم شدن میدهد!
یک احتمال آن هست که ویتامین D بسیاری در چربی محلول میگردد و قسمتی از ویتامین D مصرف شده همقدم با چربی اضافی که از بدن دفع میگردد، بدون جذب شدن از بدن ما خارج میگردد و یا امکان دارد مکانیزم تماماًً متفاوتی داشته باشد. از محدودیتهای بیشتر این پژوهش آن بود که از دوز ۵۰۰۰۰IU ویتامین D به شکل یک بار در ماه استفاده شد، در صورتی که زیادتر اشخاص در روز مکملهای شامل ویتامین D مصرف میکنند و احتمالاً به علت همین مطلب باشد که هنگامی که محققان حد ویتامین D را یک ماه و سه ماه بعد از مصرف ویتامین D اندازه گرفتند، دستههای مورد مطالعه ویتامین D بدنشان اختلاف چندانی نداشتند. اساساً واقعیت آن هست که تاکنون تحقیقات بیشتر و معتبری بر روی مصرف در روز ویتامین D و مقدار چربی مصرف شده با آن فرجام نشده هست.
همین دسته از محققین بعدها یک پژوهش دوباره فرجام دادند. پژوهش دوم نشان داد که هنگامی که اشخاص ویتامین D را همقدم با ۳۰ گرم چربی مصرف میکنند، حد ویتامین D بدنشان ۳۲ درصد بالاتر از هنگامی هست که ویتامین D را با یک وعده غذایی بدون چربی مصرف نموده باشند؛ لیکن در اینجا نیز دسته تحقیقاتی از یک دوز ۵۰۰۰۰IU ویتامین D به شکل یکباره استفاده کردند و تحقیقی بر روی مصرف در روز ویتامین D نداشتند. با این اکنون محققین آگاه عنوان جدیدی شدند: مصرف چربیهای اشباع نشده چندگانه (که در روغن ذرت فراوانند) در مقایسه با مصرف چربیهای اثبات نشده تکی (که در روغن زیتون فراوان هست) تأثیری بر روی جذب ویتامین D ندارد.
ضمناً در صورتی که در هنگام مصرف ویتامین D چربی بسیاری با آن مصرف نکنید، به هر اکنون قسمتی از آن را جذب خواهید کرد. فقط مساله آن هست که مقدار جذب ویتامین D بدنتان موردی بین ۱۵ تا ۳۰ درصد کمتر از هنگامی خواهد بود که ویتامین D را همقدم با وعده غذایی مصرف نمایید که شامل چربی باشد. یک وعده غذایی «پرچرب» در مقایسه با یک وعده غذایی با مقدار چربی کم تا متوسط، شایدً موجب میگردد که مقدار ویتامین D کمتری جذب بدنتان گردد. بر بر مبنای آزمایشات پیشین، نیت از یک وعده غذایی پرچرب موردی برابر با حدود ۳۵ گرم چربی در وعده غذایی هست که برابر هست با تخممرغ که در کره نیمرو شده باشند به افزوده یک قهوه با خامه. با این وجود یک وعده غذایی پرچرب شایدً مقدار جذب ویتامین D بالاتری داشته باشد تا یک وعده غذایی بدون چربی.
ویتامین D در بدن شما با نور خورشید ساخته میگردد، بعدی مقدار آن ربطی به مسئله مقدار چربی مصرفیتان ندارد. این مطلب خصوصاً میتواند برای اشخاص ضرورت داشته باشد که بر روی مقدار مصرف چربیشان حساس می باشند. سخت کمبود ویتامین D خصوصاً برای سالمندان حائز ضرورت هست، چون که شایدً نیز سخت جذب پایین ویتامین D و کم کردن مصرف چربی را داشته باشند و نیز سخت کم شدن ساختن ویتامین D در نور خورشید. این بهینهسازی مصرف چربی برای دست یابی به بالاترین حد جذب ویتامین D برای چنین کسانی میتواند اهمیتی حیاتی داشته باشد. در صورتی که اشخاص مسنتر خانواده شما به تغذیه و قواعد آن ضرورت میدهند، در زمینه این مورد با اهمیت و جذاب با آنان گفتگو نمایید.
زیادتر بخوانید: چطور ویتامین D زیادتری دریافت کنیم؟