اندازه‌های ایده آل عضلات کدامند؟

بیایید ببینیم که اندازه‌های ایده‌آل برای یک بدنساز معمولی کدام می باشد. اکثراً از من پرسیده می‌گردد که اندازه‌های بدنم تعدادی می باشد و یا اندازه‌های ایده‌آل برای یک بدنساز یا یک هیکل مردانه‌ی عضلانی چقدر می باشد. باور نمایید یا نه، فرمول‌های بسیاری برای تعیین این «اندازه‌های ایده آل بدن» وجود دارد. هرچند امکان دارد از لحاظ شما اصلاً درست نباشند.

سوال: تام، موضوعی است که واقعا دوست دارم بدانم، اندازه‌های عضلات بدن شما چقدر می باشد؟ شما بدنی داری که از لحاظ من ایده آل می باشد و تصویر‌های شما، برای من واقعا الهام قسمت می باشند. من قادرم که در تمرینات وزنه‌ای بتدریج موفقیت کنم و می‌دانم که در اکنون عضله سازی هستم، لیکن هیچ موقع اندازه‌ای به عنوان مقصود ندارم، به عنوان مثال جلو بازو، سینه، دور کمر، باسن و…

ایضاً بنظر می‌رسد که نسبت‌های ناب (به عنوان مثال نسبت سینه به دور کمر و احتمالاً نسبت‌های بعدی) هم سودمند می باشند. من اندیشه می‌کنم که در صورتی که دور کمر و باسن من سریعتر از سینه رشد می‌کند، احتمالاً علامت آن باشد که در اکنون چاق شدن هستم، و این مسئله، ابتدا در دور کمر و باسنم معین می‌گردد.

اندازه‌هایی که من از خودم دارم اینها می باشند: سینه، دور کمر، باسن، جلو بازو، ساعد، ران‌ها و ساق‌ها. متشکرم تام عزیز.

پاسخ: من شخصا بعدی سایز بدنم را اندازه گیری نمی‌کنم، اگرچه هنگامی نوجوان بودم، بطور منظم این موضوع را می‌کردم! با اینحال من واقعا اندیشه می‌کنم که این موضوع، خوب ترین چاره برای موفقیت می باشد. این اندازه‌ها به شما انعکاسی می‌دهد نسبت به اینکه رژیم تمرینی و تغذیه‌تان چقدر موثر می باشد و به شما این قابلیت را می‌دهد که بفهمید آیا بخش‌های خاصی از بدنتان از دیگر ضعیف‌تر می باشد یا نه، و آیا دور کمر و باسن‌تان در اکنون چاق شدن می باشد یا خیر.

اندازه‌ی دور کمر پر اهمیت می باشد، چون هنگامی اندازه‌ی دور کمر شما کم می‌گردد، معطوف می‌شوید که چربی همه بدنتان کم شده می باشد. ایضاً هنگامی دور کمرتان ضمناً به مقدار ناچیزی کم شدن می‌یابد، تماماً ظاهر شما را تبدیل می‌دهد. ضمناً در صورتی که عضله نداشته شوید، یک کمر باریک موجب می‌گردد که شانه‌هایتان پهن‌تر بنظر برسند. از طرفی چربی شکمی و دور کمر بیشتر، خطری برای سلامتی شمرده می‌گردد.

در طول این سال‌ها، فرمول‌های گوناگون خیلی برای نسبت‌های ایده‌آل پیشنهاد شده‌اند، لیکن من خودم هیچگاه یک اندازه‌ی ناب را به عنوان هدفم در نظر نگرفتم. بدنسازی یک ورزش خیلی دیداری (بصری) می باشد، و شما در آن بر طبق ظاهرتان مورد قضاوت قرار می‌گیرید نه بر طبق اندازه‌ی دور بازو و…

من بجای یک اندازه‌ی ناب، مکرر بدنبال یک ظاهر ناب بوده‌ام. بجای داشتن یک اندازه در ذهنم، عکسهای بدنسازانی را که اندامشان را تحسین می‌کردم و دوست داشتم از آنان تقلید کنم، می‌بریدم و نگاه می‌داشتم. من مکرر تصویری از یک بدن ایده‌آل در ذهنم دارم، نه اندازه‌هایی ایده‌آل.

به عنوان یکی از اصلی ترین طبق در اندازه‌ی عضله، من بطور متقارن روی عضلات موضوع می‌کنم، پس همه عضلات بطور یکسان پرورش می‌یابند و هیچ مجموعه عضلانی وجود ندارد که در مقایسه با دیگر، خارج از نسبت باشد. به عنوان نمونه، یک سینه‌ی غول پیکر با بازوهایی کوچک، احمقانه بنظر می‌رسد، ایضاً بازوهایی غول پیکر و پاهای کوچک نیز غیر متقارن خواهند بود.

من اگرچه بطور منظم خودم را وزن می‌کنم، لیکن اصرار ندارم که وزن بخصوصی داشته باشم. خاطر اساسی که وزنم را بطور دقیق کنترل می‌کنم این می باشد که در دوره‌ی آف، مکرر مشتاق به ازدیاد حجم خالص عضلانی هستم، لیکن گذشته از مسابقه، می بایست در یک مجموعه‌ی وزنی ناب قرار بگیرم.

من برای سابقات حدود ۱۷۲ سانتی‌متر قد و ۷۸ تا ۸۰ کیلوگرم وزن دارم. این وزن خیلی غلط می باشد، چون من در مدت سه روز گذشته از یک مسابقه، به آسانی ۲ تا ۵ کیلوگرم از وزن آب بدنم را کم می‌کنم. در صورتی که مسابقه در روز شنبه باشد، در دوشنبه‌‌ی بعد از آن عموماً وزن من تا حدود ۸۳ کیلوگرم یا زیادتر بالا می‌رود. در دوره‌ی آف نیز وزنم در حدود ۸۸ تا ۹۰ کیلوگرم می‌باشد. چربی بدن من در دوره‌ی آف، عموماً حدود ۹ تا ۱۰ درصد و گذشته از مسابقات حدود ۴ درصد می باشد.

به یاد دارم که سال‌ها گذشته، دور بازوهایم را اندازه گرفتم. آنان در وضعیت معمولی بدون تمرین ۴۴.۵ سانت و در وضعیت دم نموده ۴۶ سانت بودند. اندیشه می‌کنم که احتمالاً امروز کمی بزرگتر باشند. دور کمر من نیز در زیادتر مدت سال ۷۹ تا ۸۱ سانت می باشد.

اینها بعضی از اندازه‌های قد، وزن و چربی بدن در دوره‌ی آف و گذشته از مسابقه برای یک بدنساز معمولی می باشد. در فدراسیون‌های مشاغل‌ای و آزاد، آن وزنها و اندازه‌ها امکان دارد کوچک بنظر بیایند، لیکن یک بازوی ۴۵ سانتی در بدنی با اندام متناسب، فوق العاده بنظر می‌رسد.

به عنوان نمونه استیو ریوز، که به عنوان یکی از متوازن ترین و زیباترین بدنسازان در همه ادوار شناخته شده می باشد، با استانداردهای امروزی، غول پیکر و تنومند نیست.

ریوز اکثراً نسبت به اندازه‌های ایده آل می‌نوشت، و مکرر برای همه ی شدن در این عرصه در اکنون کوشش بود. یکی از معیارهای او برای نسبت‌های ایده‌آل، داشتن اندازه‌ی دور بازو، عضله‌ی ساق پا و گردن یکسان بود!

اندازه‌های مطلوب استیو ریوز از این قرارند:

• بازوها = ۴۷ سانت
• عضله ساق پا = ۴۷ سانت
• گردن = ۴۷ سانت
• ران ها = ۶۹ سانت
• سینه = ۱۳۷ سانت
• دور کمر = ۷۶ سانت

ریوز در کتابش بنام «بدن کلاسیک» می‌نویسد که فرمول او برای نسبت‌های ایده‌آل از این قرار می باشد:

نسبت عضله به استخوان:

• اندازه‌ی بازو = ۲۵۲% اندازه‌ی مچ دست
• اندازه‌ی عضله‌ی ساق پا = ۱۹۲% اندازه‌ی مچ پا
• اندازه‌ی گردن = ۷۹% اندازه‌ی سر
• اندازه‌ی سینه = ۱۴۸% اندازه‌ی لگن
• اندازه‌ی دور کمر = ۸۶% اندازه‌ی لگن
• اندازه‌ی ران = ۱۷۵% اندازه‌ی زانو

جدول قد و وزن استیو ریوز برای یک بدنساز معمولی:

استیو مک رابرت، در کتابش به نام «نیرو عضلانی»، فرمول قدیمی جان مک کالوم برای اندازه‌های چالش برانگیز لیکن اصل بینانه (برای بدنسازانی که براحتی عضله نمی‌سازند) منتشر کرد. فرمول او بر طبق اندازه‌ی مچ دست می باشد، و در کتاب «سوپر اسکات» هم منتشر شده می باشد:

اندازه‌ی اصل بینانه‌ی مک کالوم، که برای بدنسازانی که به دشواری عضله‌سازی می‌کنند مطلوب می باشد:

1.  ۶.۵ مقابل مچ دست، مقابل با اندازه‌ی دور سینه
2.  ۸۵٪ دور سینه با دور باسن مقابل می باشد
3.  ۷۰٪ دور سینه را برای دور کمر در نظر بگیرید
4.  ۵۳٪ دور سینه مقابل با دور ران می باشد
5.  اندازه‌ی دور گردن،۳۷٪ دور سینه می باشد
6.  ۳۶٪ دور سینه مقابل با دور بالای بازو می باشد
7. عضله‌ی ساق پا کمی کمتر از ۳۴٪ می باشد
8. جلو بازو، ۲۹٪ اندازه‌ی دور سینه می باشد

از لحاظ من همه این اندازه‌ها جذاب می باشند، لیکن شخصا اندیشه نمی‌کنم که تماماً درست و بی نقص باشند.

مراقب برخی از این فرمول‌های اندازه‌های ایده‌آل شوید، چون در صورتی که آنان بر طبق استفاده از استروئید و یا بدنسازان مشاغل‌ای باشد، امکان دارد با کوشش برای ادامه کردن یک مقصود که برای یک بدنساز معمولی غیر امکان دارد، یا دقت به اندازه‌های فردی که ساختار استخوانی تماماً متفاوتی در مقایسه با شما دارد، دلسرد شوید.

اندازه‌ها (مخصوصا اندازه‌ی دور بازو) اکثراً اغراق آمیز می باشند. به عنوان نمونه، بازوهای ۵۰ سانتی خیلی کمیاب می باشند، و در صورتی که واقعا آنان را در فردی ببینید معطوف می‌شوید که چقدر غول پیکر می باشند! لیکن برخی از مبتدیان و ورزشکاران معمولی فرض می‌کنند که پیروزی در بدنسازی، به معنی داشتن ۱۱۰ کیلو وزن و یک بازوی ۵۰ سانتی می باشد.

حقیقت این می باشد که یک بازوی ۴۲ تا ۴۴ سانتی در یک بدن ۸۰ تان ۸۲ کیلویی با عضلات تفکیک شده، و با تعادل، تناسب، و تقارن عالی، می‌تواند خیلی بزرگتر از آنچه که واقعا است، بنظر برسد. این، نوعی توهم بصری می باشد.

بعضی از این دستورالعمل‌ها برای نسبت‌های همه ی، ایده‌آل‌های کلاسیک یا یونانی می باشند، و امکان دارد برای بعضی از بدنسازان مطلوب نباشند. در هر شکل، به یاد داشته شوید که آنان ذهنی می باشند، آنان تنها نظر یک فرد بعدی نسبت به اندازه‌های ایده‌آل می باشد. به یاد داشته شوید فقط نظری که پر اهمیت می باشد، نظر خویش شماست. سخت تمرین نمایید و منتظر پیروزی شوید.