دویدن روی پاشنه نیکوتر می باشد یا پنجه پا؟
برای یک دونده کسب و کار ای برجسته می باشد که اصولی ترین طریق دویدن را بداند و یکی از اصلی ترین موارد در این باره دویدن روی پاشنه یا پنجه پاست.
به اعلام آلامتو و به قول کاتالوگ تناسب اندام؛ بنظر می رسد که در جامعه دو، درباره اینکه کدام بخش از پا می بایست نخست با پیاده رو، تردمیل یا راه دویدن تصادف کند، سردرگمی وجود دارد. مربیان دوی سرعت به شما خواهند گفت که تنها روی انگشتان پایتان فرود بیایید، در حالیکه دوندگان ماراتن اصرار می‌کنند که فرود آمدن روی بخش بین انگشتان پا و قوس پاها، خوب ترین طریق می باشد. هنگامیکه تصمیم می گیرید روی پاشنه پاها یا بخش جلویی پا بدوید، واجب می باشد بدانید که هر دوی این روشها دارای معایبی می باشند. با اینحال احتمالاً دویدن روی بخش جلویی پا، مطلوب ترین طریق برای به حداقل رساندن آسیب دیدگی باشد.
مربی کسب و کار ای دو، ریک موریس در RunningPlanet.com درباره دویدن روی پاشنه ها هشدار می دهد، چون که این نوع دویدن، میزان قابل توجهی نیروی ضربه ای روی زانوها وارد نموده و اجازه تند قدم برداشتن را به شما نمی دهد. این طریق دویدن زیان بار می تواند موجب شین اسپلینت هم بتوان ولی تحقیقات گذشته ابراز شده به دست SportsScientists.com نشان می دهد که ولو دوندگان کسب و کار ای هم عموماً نخست روی پاشنه هایشان فرود می آیند. تحول دادن گامتان برای فرود آمدن روی بخش جلویی پا در طول مسافتهای دراز، شاید دشوار باشد ولی مزایای تمام این عمل می توانند پر اهمیت باشند.
دویدن روی بخش جلویی پا، با برداشتن میزان بسیاری از شوک از زانوهایتان و اجازه دادن به عضلات ساق پایتان برای درگیر شدن در قدم بطور موثرتر، ضربه را روی مفاصل و عضلات شما تحول می دهد. این طریق در کنار این به شما قابلیت می دهد که بدون کند شدن قدمهایتان، به حرکت رو به جلویتان تداوم دهید. در صورتی که سان یک قهرمان دوی سرعت، بیشتر از حد به جلو خم شوید، به احتمال افزون، فشار وارد بر ساق ها و زانوها را با فشار اضافی روی عضله ساق پایتان تبدیل می نمایید، سپس سعی نمایید هنگامیکه مسافتهای دراز را با سرعت کند یا متوسط می دوید، روی بخش بین انگشتان پا و قوس پایتان فرود بیایید.
موارد و ترفندها
دویدن روی بخش جلویی پا شاید راحت بنظر برسد ولی برای تمام آن به تکنیکی زیادتر از آنچه اندیشه می نمایید، احتیاج دارید. در زمان دویدن روی بخش بین انگشتان و قوس پا، یکی از اصلی ترین کارهایی که می بایست تمام دهید، این می باشد که سعی نمایید با پایتان بطور رو به رو زیر مرکز گرانش تان فرود بیایید. خم شدن بیشتر از حد رو به جلو، فشار را روی عضلات ساق پایتان قرار می دهد، ولو در صورتی که شما روی بخش جلویی پایتان فرود بیایید. بهنگام فرود آمدن روی زمین، از کشیدن پاهایتان اجتناب نمایید. در ازای اجازه دهید گرانش، عمل خودش را تمام دهد و هر چقدر که شاید به نرمی روی زمین فرود بیایید.
مقابله با آسیب دیدگی
دویدن روی بخش جلویی پای شما به احتمال افزون، شانس آسیب دیدگی تان را کم شدن می دهد ولی تمام بیشتر از حد هر گونه تکاپو می تواند زیان بار باشد. شین اسپلینت، ماهیچه ساق پای سفت، درد زانو، درد مچ پا و التهاب تاندون آشیل، عوارض جانبی شایع دویدن می باشند. فرم دویدن، کشش و عضلات دردناک تان را وارسی نمایید و مطمئن شوید درروزهایی که احتیاج دارید، استراحت می نمایید. فعالیتهای کاردیوی خیلی شخصی دیگر وجود دارند که شما توانایی دارید برای تعدادی روز، تبدیل دویدن نمایید، سان شنا، دوچرخه سواری و استفاده از یک الپتیکال.