کدام مهارتها برای کودک واجب می باشد؟
کدام مهارتها برای کودک واجب می باشد؟ مهارتهایی که کودکان برای پیروزی در زندگی و آغاز نوجوانی به آن احتیاج دارند
مجموعٔ والدین دوست دارند فرزندشان در زندگی پیروز باشد و مقصود ما از پیروز بودن، فقط داشتن کسب و کار و درآمد مناسب نیست، بلکه مقصود شاد بودن هم می باشد. والدین دوست دارند بدانند که چطور میتوانند چنین اتفاقی را رقم بزنند. ولی کدام مهارتها برای کودک واجب می باشد؟
به نقل ازٔ مرکز رشد کودک هاروارد، این مبحث کمتر در موردٔ نمرات و تلاشهای فوق برنامه می باشد و زیادتر به دستهای از مهارتها میپردازد که به کودکان هم یاری میکند تا در زمان رشد، چالشهای زندگی را پشت سر بگذارند. همه ی این مهارتها تحت عنوانی قرار میگیرد که ما آن را مهارتهای عملکرد اجرایی مینامیم که برای خودتنظیمی استفاده میگردد. فراگیریٔ مهارتهای عملکرد اجرایی و پیدا کردن کانالهایی برای تقویت این مهارتها به اشخاص هم یاری میکند تا در زندگی پیروز و شاد باشند.
پنج مهارت اساسی پر اهمیت چیست؟
- برنامهریزی: توانایی ساخت و اجرای هدف های و برنامههای معین.
- تمرکز: توانایی تمرکز بر آنچه در یک هنگام مشخص پر اهمیت می باشد.
- خودکنترلی: کنترل طریقهٔ واکنش نه فقط به احساسات، بلکه به موقعیتهای استرسزا.
- اطلاع: نه فقط به اشخاص و موقعیتهای اطرافمان دقت کنیم، بلکه فهم کنیم که چطور با آنان سازگاری داریم.
- انعطافپذیری: توانایی سازگاری با شرایط در اکنون دگرگونی.
در صورتی که اینها مهارتهاییاند که کودکان و بزرگسالان در طول زندگیشان میآموزند، دو دورهٔ وقتی وجود دارد که ضرورت ویژهای دارد: اوایل کودکی (سنین 3 تا 5 سالگی) و نوجوانی/اوایل بزرگسالی (سنین 13 تا 26 سال). در طول این فرصتهای طلایی، یادگیری و استفاده از این مهارتها به پیروزی کودکان هم یاری می کند. در این نوشتار، درباره نخستین دوره، به این معنا که دوران کودکی، مکالمه خواهیم کرد.
عالی ترین کانال برای یادگیری هر مهارتی، تمرین کردن می باشد و مجموعٔ ما زیادتر علاقه داریم شی ای را که سرگرمکننده و انگیزشی باشد تمرین کنیم. در اینجا تعدادی کانال مطرح میگردد که والدین میتوانند با استفاده از آنان به فرزندان خویش در یادگیری و تقویت مهارتهای عملکرد اجرایی هم یاری کنند.
برنامهریزی
طبیعی می باشد که والدین و مراقبان برای کودکان خردسال برنامهریزی کنند، ولی کانالهایی برای مشارکت دادن آنان در فرآیند برنامهریزی وجود دارد، برای مثال:
- برنامهریزی تلاشهای روز با آنان: خواه این برنامه یک روز در مدرسه باشد و یا یک روز بازی کردن. درباره همه ی وظایف آن روز، از حرف وعدههای غذایی، لباس پوشیدن، حمام کردن و موردهای سایر با نیز مکالمه نمایید. به آنان هم یاری نمایید تا آن تلاش را به منزله ی قسمتی از یک همه و شی ای که میتوانند آن را مدیریت کنند، ببینند.
- با نیز شی ای بپزید: فهرست خریداری را جمعآوری نمایید، به خریداری بروید، دستور غذا را با نیز مرور نمایید و به آنان هم یاری نمایید تا همه ی مراحل را فهم کنند.
- وقتیکه برای تعطیلات یا مهمانی حاضر میشوید، آنان را تشویق نمایید تا در موردٔ اینکه بقیه اشخاص دوست دارند چه کاری سامان دهند و چطور میخواهند آن را سامان دهند، اندیشه کنند.
تمرکز
استفادهٔ افزون از دستگاههای هوشمند مسلماًً موجب ساخت اقسام موارد در تمرکز کودکان و بزرگسالان شدهمی باشد. لذتی آنی در استفاده از نمایشگرها وجود دارد که کنار قرار دادن آن و تمرکز بر شغلهایی را که کمتر انگیزشی و محرکاند، دشوار میکند. حال، بیشتر از هر هنگام بعدی، پر اهمیت می باشد که:
- ولو در شکل موافق نبودن و شکایت، هنگام استفاده از نمایشگرها را محدود کنیم (ولو والدین هم می بایست از این مبحث پیروی کنند).
- ادوات واجب برای ایجاد اشیا با دست را در نزد آنان بگذارید. پروژههایی را پیدا نمایید که یک تا دو ساعت طول بکشد. در هنگام ایجاد اشیا با آنان همراهی و تعامل نمایید.
- برای آنان، با صدای بلند کتاب بخوانید. برداشت کردن به جای دیدن صفحه تماشا به کودکان هم یاری میکند تا تمرکز کنند.
خودکنترلی
این مورد به معنای دقت به واکنشهای خویش در معادل موقعیتهای گوناگون و پر اهمیت می باشد. واکنش شما به عصبانیت و ناامیدی چطور می باشد؟ آیا خشم در هنگام رانندگی، برای شما دشوارساز می باشد؟ به یاد داشته شوید که کودکان دائم به آنچه سامان میدهیم زیادتر از آنچه میگوییم دقت میکنند. برای هم یاری به فرزندتان در یادگیری خودکنترلی میتوانید مسائل زیر را به شغل گیرید:
- درباره احساسات و استراتژیهای مدیریت احساسات استوار همچون نفس عمیق کشیدن، دور شدن از موقعیت، فریاد زدن در بالش و غیره با فرزند خویش مکالمه نمایید.
- به آنان هم یاری نمایید تا بفهمند رفتارشان چطور بر دیگران تأثیر میگذارد و چرا پر اهمیت می باشد که به آن دقت داشته باشیم، که این مورد اطلاع را هم آموزش میدهد.
- مکالمه بعد از ناراحتی یا عصبانیت. درباره اینکه هر کس در موقعیت اتفاقافتاده چه شغل متفاوتی میتوانست سامان دهد تا شرایط نیکوتر گردد، مکالمه نمایید.
اطلاع
آموزش این مورد سرگرمکننده می باشد.
- پیادهروی نمایید: با نیز از محلهایی دیدن نمایید. گوش نمایید و تماشا نمایید، با نیز برداشت نمایید که آدم ها در اکنون سامان چه کاری یا اندیشه کردن در موردٔ چه شی ای می باشند.
- به تلاشهای خدمت های اجتماعی بپردازید: به کودکان نشان دهید که هر کسی میتواند مؤثر باشد.
- تشریفات خانوادگی همچون شام دورهمی را باقی نمایید: به اشخاص این فرصت را بدهید تا درباره عالی ترین و بدترین بخشهای روز خویش مکالمه کنند و درباره کانالهایی مکالمه نمایید که شما هم یاری میکنند به منزله ی یک خانواده نیکوتر عمل نمایید و با هم دیگر مناسب رفتار نمایید.
انعطافپذیری
ما علاقه داریم به فرزندانمان و احتیاجهای آنان جواب دهیم و برنامههای خویش را پیرامون آن تنظیم کنیم. بعضی از این برنامهها، برای بقای والدیناند. ولی در آخر، دائم سودمند نیستند. زندگی راهی برای به نیز ریختن ولو دقیقترین برنامهها دارد. مسلماًً بچهها به ساختار احتیاج دارند؛ ولی می بایست بتوانند با شرایط و موقعیتهای اجتنابناپذیر تصادفی هم کنار بیایند و با آنان سازگار شوند.
- دائم به شی ای که امکان دارد در زمان خواب یا خرج غذا رخ دهد، نه نگویید. در صورتی که زمانبندیها گهگاه گوناگون گردد، اشکالی ندارد.
- تا جایی که میتوانید خودجوش شوید. به گردشی بدون برنامه بروید و یا گاهی اوقات برنامههای زمان آخری تنظیم نمایید.
- زمانی که برنامهها دگرگونی میکنند و یا به نیز میخورند، در مقایسه با آن خوشبین شوید و از آن آخر استفاده را ببرید. الگو شوید.
زمان هم یاری به فرزندتان در یادگیری این مهارتها، امکان دارد موردهایی درباره خودتان و در کنار این مهارتهای جدیدی را هم بیاموزید.
منبع: