ورزش بی هوازی به این معنا که چه؟
شایدً در بیشتر مقالات تناسب اندام با ورزشهای هوازی سروکار داشته بمانید که اگر چه خیلی سودمند نیز می باشند لیکن نوع شخصی دیگر از تمرینات ورزشی بی هوازی نام دارند که در این مطلب به آنان میپردازیم.
ورزش بی هوازی، یک نوع تمرین متداول و موثر، با شدت و قدرت بالا می باشد و سراسر با ورزش هوازی مختلف می باشد. شاید داده های شما درباره ورزش های هوازی خیلی بیشتر باشد، لیکن آیا می دانید ورزش های بی هوازی به چه نوع فعالیتی اطلاق می گردد و چه کاربردها و فوایدی دارد؟
در صورتی که جواب این سوال های را نمی دانید، نگران نباشید، در این مقاله از کاتالوگ آلامتو به هر آنچه که شما می بایست درباره ورزش های بی هوازی بدانید می پردازیم، لطفا تا پایان با ما دنبال بمانید.
اقسام تمرینات بی هوازی
ورزش بی هوازی فعالیتی می باشد که گلوکز را بدون استفاده از اکسیژن تجزیه می کند. به طور کلی، این تکاپو ها دارای طول کوتاه با شدت بالا می باشند. ایده پشت این ورزش می باشد که انرژی اضافه در یک دوره هنگامی کوچک آزاد می‌گردد و در طی آن درخواست اکسیژن موردنیاز شما از ذخیره اکسیژن پیشی می گیرد.
تمرین‌های و حرکاتی که احتیاج به انفجارهای کوتاه از انرژی شدید دارند مثال‌هایی از تمرینات بی‌هوازی می باشند.
از حرف ورزش های بی هوازی می توانیم به مورد های زیر اشاره کنیم:
- وزنه برداری
- طناب زدن
- دوومیدانی
- تمرین با شدت بیشتر (HIIT)
- دوچرخه سواری
ورزش های هوازی و بی هوازی چه تفاوتی با نیز دارند؟
ورزش هوازی با استفاده از فراهم آوردن مداوم اکسیژن برای حفظ مساحت جریان تکاپو، بدون احتیاج به انرژی اضافی از یک منبع سایر انرژی ساخت می کند. لیکن ورزش های بی هوازی بدن شما را وادار می کند انرژی زیادتری از آنچه که نظام هوازی شما ساخت می کند، درخواست کند.
برای ساخت انرژی زیادتر، بدن شما از نظام بی هوازی خویش استفاده می کند که متکی به منابع انرژی ذخیره شده در عضلات می باشد.
تمرینات آهسته تر شبیه پیاده روی یا دوچرخه سواری استقامتی، مثال هایی از ورزش هوازی می باشند. تمرینات فوری شبیه دویدن، تمرین با شدت بالا (HIIT) و طناب زدن، رویکرد شدیدتر ورزش های بی هوازی را در پیش می گیرند.
یکی از طریق های ساده برای به علت سپردن تمایز این دو این می باشد که اصطلاح “هوازی” به معنی “دنبال با اکسیژن” می باشد، در صورتی که “بی هوازی” به معنی “بدون اکسیژن” می باشد.
بیایید کمی علمی تر به ورزش های بی هوازی بپردازیم
اکسیژن برای بدن احتیاج می باشد تا بتواند از چربی برای سوخت استفاده کند. از آنجا که ورزش هوازی از اکسیژن برای ساخت انرژی استفاده می‌کند، می‌تواند نیز از چربی و نیز گلوکز برای سوخت استفاده کند. از طرف سایر، ورزش های بی هوازی، فقط می‌توانند از گلوکز به منزله سوخت استفاده کنند.
گلوکز برای تکمیل حرکات فوری و کوتاه در عضلات در دسترس می باشد و هنگامی که نظام هوازی به حداکثر مقدار استفاده برسد، می توان از گلوکز در دسترس در عضلات برای مدت لحظه کوتاهی استفاده کرد.
هنگامی که تمرینی با شدت بالا تکمیل می دهید، کمبود موقت اکسیژن، به عضلات در اکنون فعالیت شما خبر داده می گردد. این بدان معنی می باشد که ورزش بی هوازی می بایست با استفاده از گلوکز از مسیر فرآیندی به نام گلیکولیز تقویت گردد.
گلیکولیز در طول تمرین های با شدت بالا بدون اکسیژن، در سلول های عضلانی رخ می دهد. علاوه بر این، این عملیات اسید لاکتیک را هم ساخت می کند و علت ساخت اسید لاکتیک این می باشد که عضلات شما بعد از انفجار انرژی بی نهایت خسته می شوند.
با درگیر شدن در ورزش بی هوازی، بدن شما قادر به تحمل و از بین بردن اسید لاکتیک به طور موثر خواهد بود. این به این معنی می باشد که شما با سرعت کمتری خسته خواهید شد.
مزایای ورزش های بی هوازی
در بخش زیر بعضی از مزایا ورزش های بی هوازی برای بدن را شناساندن می کنیم:
-
ورزش بی هوازی قدرت و تراکم استخوان را تکثیر می دهد
تکاپو بی هوازی – شبیه تمرینات مقاومتی – می تواند قدرت و تراکم استخوان های شما را تکثیر دهد. علاوه بر این می تواند در کم شدن خطر پوکی استخوان هم نقش داشته باشد.
-
ورزش بی هوازی موجب حفظ وزن سالم می گردد
ورزش بی‌هوازی، علاوه بر یاری به بدن شما برای کنترل موثر اسید لاکتیک، می تواند به حفظ وزن سالم به شما هم یاری کند.
یک مطالعه معتبر که اثر تمرینات با شدت بالا را مورد وارسی قرار داده بود، نشان داد که اگرچه اثر ورزش منظم هوازی بر چربی بدن کم می باشد، لیکن تمرینات با شدت بالا یا اصطلاحاً HIIT، می توانند منتهی به کم شدن مقدار چربی بدن شوند.
-
ورزش بی هوازی قدرت را تکثیر می دهد
مطالعه ای که در سال ۲۰۰۸ روی بازیکنان بیس بال سری ۱A تکمیل شد، نشان داد که بازیکنانی که سه روز در هفته هشت تمرینی با سرعت ۲۰ تا ۳۰ ثانیه تکمیل می دادند، شاهد تکثیر ۱۵ درصدی قدرت شان در طول فصل بودند.
-
ورزش بی هوازی متابولیسم را تقویت می کند
ورزش بی هوازی به علت ساختن و حفظ عضله بدون چربی در بدن، می تواند به تکثیر متابولیسم یاری می کند. هرچه عضله بدون چربی زیادتری داشته بمانید، در میتینگ تمرینی بعدی تان، کالری زیادتری می سوزانید. ایضاً فرض می گردد که ورزش با شدت بالا مقدار کالری سوزی شما را بعد از تمرین هم تکثیر می دهد.
-
ورزش بی هوازی آستانه لاکتیکی ( lactic threshold) را تکثیر می دهد
با آموزش منظم بالاتر از آستانه بی هوازی یا همان آستانه لاکتیکی، بدن می تواند توانایی خویش را در کنترل اسید لاکتیک تکثیر دهد، که این موجب می گردد آستانه لاکتیکی شما یا نقطه ای که در آن حس خستگی می نمایید، را تکثیر دهد. این بدان معناست که شما قادر خواهید بود برای مدت دراز تری سخت تر تمرین نمایید.
-
ورزش بی هوازی با افسردگی مبارزه می کند
مطالعات نشان می دهد که ورزش های بی هوازی، شبیه تمرینات قدرتی، می توانند روحیه شما را تقویت نموده و ولو با افسردگی مبارزه کنند.
-
ورزش بی هوازی خطر ابتلا به بیماری را کم شدن می دهد
توسط آوردن قدرت و تراکم استخوانی بالاتر که با تمرینات بی هوازی با شدت بالا شبیه اسکوات با وزن بدن (Bodyweight Squat) و شنا، می تواند خطر ابتلا به دیابت و بیماری های قلبی را کم شدن دهد.
-
ورزش بی هوازی از مفاصل محافظت می کند
تکمیل تمرینات بی هوازی با ابداع قدرت عضلانی و توده عضلانی، از مفاصل محافظت مناسب تری به عمل می آورد، بدین معنی که در معادل آسیب محافظت زیادتری خواهید داشت.
-
ورزش بی هوازی انرژی را تکثیر می دهد
ورزش بی هوازی مداوم، توانایی بدن شما را برای ذخیره گلیکوژن (آنچه بدن شما به منزله انرژی استفاده می کند) تکثیر می دهد و به شما انرژی زیادتری برای دوره بعدی تکاپو شدید بدنی می دهد. این نوع تکاپو می‌تواند توانایی ورزشی شما را بهبود بخشد.
و لیکن سخن پایانی …
عموماً به علت سخت بودن ورزش های هوازی، اشخاص از تکمیل آن اجتناب می کنند، با این وجود با تکمیل تمرینات بی هوازی راحت، شبیه تمرینات با شدت بالا، دو سرعت و تمرین با وزنه سنگین، توانایی دارید از مزایای این تمرین مستحکم استفاده مند شوید.