بهترین حرکات یوگا برای فوتبالی ها

بهترین حرکات یوگا برای فوتبالی ها

فهرست مطالب

مناسب ترین حرکات یوگا برای فوتبالی ها

یوگا برای فوتبالی ها

حرکات یوگا برای هرکسی قابل اجراست و بسته به شرایط شخص حرکات مختلفی در دسترس می باشد لکن آیا یک ورزشکار شغل ای نیز به یوگا احتیاج دارد؟

به اعلام آلامتو و به قول کاتالوگ تناسب اندام؛ برای بازیکنان فوتبال در هر مرحله ای، رفتن به کلاس های یوگا برای بهبود قدرت عملکرد، تعادل، انعطاف پذیری، قدرت، تکنیک های تنفس، مهارت های تجسمی و تمرکز خیلی مفید می باشد.

حرکات یوگای خاصی وجود دارند که در مقایسه با دیگر مفیدترند؛ در صورتی که وقت اضافه ندارید، این ۵ حرکت برتر را مد نظر قرار دهید.

  1. قیچی دست و پای مخالف

این حرکت برای گرم کردن مفصل ران، مفصل شانه و ماهیچه های شکمی و ضمناً همگام سازی تنفس با حرکت فوق العاده می باشد و برای حرکات بلافاصله و گول زننده ای که در زمین به آن احتیاج دارید خیلی برجسته می باشد. این حرکت را به مدت ۲ تا ۴ دقیقه تمرین نمایید.

  1. لانژ چرخشی

این حرکت، قدرت پاها را در زمان کشش ماهیچه ی چهارسر ران و چرخش کمر را فزونی می دهد. کافیست یک دریافت کننده ی توپ را ببینید و معطوف خواهید شد اینکه بتوانید برای گرفتن یک پاس نه چندان شغل ای چرخش و دوران نمایید، چقدر برجسته می باشد.

ضمناً اجرای بیشتر این حرکت هم یاری می کند تا تعادل خویش را نیکوتر حفظ نمایید، که می تواند در وقت فرود آمدن از یک دریافت پرشی یا داشتن حضور اندیشه برای پایین آمدن روی پاهای خویش در داخل محدوده تعیین شده هم به درد بخورد.

  1. حالت پلانک، دگرگونی از آرنج به زانو

اجرای حرکت پلانک به تنهایی، قدرت انعطاف پذیری شکم و فلکسور ران شما را فزونی می دهد، لکن افزوده کردن دگرگونی از آرنج به زانو، کرانچ شکم را عمیق تر خواهد کرد و مفصل مچ را محکم می سازد (که می بایست برای مواقعی که بعد از تکل یا دریافت شیرجه ای با مچ به زمین می خورید، محکم باشد.)

داشتن قدرت شکمی بالا، از کمر شما در کل موقعیت های خطرناک در زمین بازی حمایت خواهد نمود.

  1. کشش شانه با سینه ی رو به پایین

این حرکت یوگا باعث باز شدن جامع عضلات دلتوئید پیشین (جلوی شانه)، کشش عضلات دوسر بازو، گردن و ستون فقرات می گردد. مجموع ی اینها برای دویدن و دگرگونی کانال بلافاصله، برای پیشگیری و یا پایان دریافت خیلی ضرورت دارند.

این حالت یک دیپ دراز می باشد که برای ۲۰ دقیقه حفظ می گردد و کشاله و ران داخلی را آزاد می کند. برای جلوگیری از وقوع آسیب، عضلات ران های می بایست برای پایان توقف ناگهانی و دگرگونی کانال، حاضر باشند. این حرکت ضمناً نتیجه زیادی بر ایمن نگه داشتن زانوها و کم شدن اکثر فشار و کشش از روی زانو دارد.

منبع : www.alamto.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *