چطور واقعی بدویم؟
خستگی بعد از دویدن هرچند شاید مقداری آزار دهنده باشد ولی واقعاً احساس نیکی دارد اگر چه به شرطی که راهکار واقعی دویدن را بدانید!
می خواهید به مناسبی بدوید؟ موارد زیر را به دلیل بسپارید
گاهی از اوقات بهبود فرم دویدن به شما هم یاری می کند فوری تر، موثرتر و ساده تر بدوید و استرس و فشار کمی بر روی بدنتان وارد گردد.
در چنین شرایطی خطر اسیب دست یابی به بدنتان کم می گردد. در این مطلب هدف داریم مواردی را با نیز مرور کنیم که موجب بهبود شمایل دویدن تان می گردد.
ایضاً بخوانید: چگونه درست بدوییم
به جهت جلو نگاه نمایید:
چشم های شما می بایست ۳۰۴ الی ۶۰۹ سانتی متر جلوتر از شما معطوف باشد. به پاهایتان خیره نشوید. این شمایل از دویدن نه فقط یکی از شکل ها درست دویدن می باشد بلکه به شما هم یاری می کند امن تر بدوید مثل می دانید چه شی ای پیش رویتان قرار دارد و از افتادن بر روی زمین جلوگیری می نمایید.
بر میانه پاهایتان فرود بیایید:
سعی نکنید بر روی انگشتان پا یا پاشنه تان فرود بیایید. در صورتی که بر روی انگشتان پا بدوید قسمت هایی از بدن شما سریعاً خسته می گردد و شاید دچار درد شوید. قرار گرفتن بر روی پاشنه ها نیز موجب تلف شدن انرژی تان می گردد و می تواند موجب اسیب رساندن به بدنتان گردد.
سعی نمایید بر روی میانه پاهایتان قرار بگیرید و بنابراین به جهت جلوی انگشتان پا بروید. در صورتی که تا به حال این قانون را رعایت نمی نمایید خوب ترین موضوع این می باشد که تکنیک های جانور را تمرین نمایید و ببینید چطور توانایی دارید به خوب ترین شمایل ممکن روی میانه پاهایتان فرود بیایید.
پاهایتان را به جهت جلو بگذارید:
مطمئن شوید که انگشتان پایتان به جهت جلو اشاره دارند. دویدن بر روی پاها که به جهت بیرون یا داخل اشاره دارند می تواند اسیب های جبران ناپذیری بر بدنتان وارد کند.
در صورتی که به طور طبیعی نمی توانید به این شیوه بدوید خوب تر می باشد تمرین نمایید و پاهایتان را به شکل صاف و راست روی زمین بگذارید.
برای مسافت های کوتاه اینکار را سامان دهید و بنابراین کانال و وقت تان را به تدریج اکثر نمایید. بعد از تعدادی وقت توانایی دارید پاهایتان را درست روی زمین بگذارید و این مبحث به یک رفتار طبیعی برایتان جایگزین می گردد.
دستان تان را در کمر نگه دارید:
سعی نمایید دستان تان را در افق کمر نگه دارید. درست جایی که دست ها به آرامی مفصل ران می رسد. بازوی شما می بایست با زاویه ۹۰ درجه خم گردد.
بعضی از دوندگان مبتدی دوست دارند دست هایشان را جلوی سینه نگه دارند خصوصاً هنگامی که خسته می شوند. با نگه داشتن بازوها به این راهکار اکثر از پیش خسته می گردد و شانه ها و گردنتان نیز آغاز به خسته شدن می کنند و فشار اضافه بر روی آنان وارد می گردد.
دست هایتان را ریلکس نمایید:
هنگامی که در کانال انتخابی تان می دوید سعی نمایید بازوها و دست تان را تا جایی که توانایی دارید ریلکس نگه دارید.
توانایی دارید دست ها را به گونه ای نگه دارید که انگار یک تخم مرغ در دست دارید و نمی خواهید آن را بشکنید. مشت هایتان را نیز گره نکنید مثل شاید به سفتی در بازوها ، شانه و گردن منتهی گردد.
حالت بدنی تان را وارسی نمایید:
حالت بدنی تان را به شکل صاف و محکم نگه دارید. سرتان بالا باشد، پشت تان صاف باشد و شانه ها همتراز شود. شانه هایتان را زیر گوش ها نگه دارید و لگن تان در موقعیت خنثی حفظ نمایید. مطمئن شوید که به جهت جلو یا عقب خم نمی شوید.
این موضوع موجب خستگی بدنتان می گردد. هر از چندگاهی حالت بدنتان را وارسی نمایید. در صورتی که حالت کردید خسته شدید، کمی استراحت نمایید. خسته شدن موجب خستگی گردن، شانه و درد در کمر می گردد.
شانه هایتان را ریلکس نمایید:
شانه های شما می بایست ریلکس شده باشد و رو به جلو باشد.
گرد کردن بیشتر از مقدار شانه ها به جهت جلو می تواند موجب سفت شدن سینه تان گردد و نفس کشیدنتان را محدود کند. در صورتی که شانه ها ریلکس باشد خوب تر و ساده تر نفس خواهید کشید.
بازوهایتان را از شانه بچرخانید:
بازوهای شما می بایست از مفصل شانه به جهت جلو و عقب بچرخد. از مفصل آرنج اینکار را سامان ندهید. ذهن نمایید بازویتان مانند یک آونگ می باشد که از طرف شانه تان به جهت جلو و عقب حرکت می کند. آرنج تان را به جهت عقب بکشید و بنابراین اجازه دهید به طرف شما بچرخد.
بالا و پایین نپرید:
سعی نمایید تا جایی که توانایی دارید از پریدن خودداری نمایید و در افق زمین بدوید. بالا و پایین پریدن های بیشتر موجب تلف شدن انرژی شما می گردد و می تواند برای بخش هایی پایینی بدن نیز سخت باشد.
قدم های کوتاه و سبک بردارید. هر چقدر از زمین فاصله زیادتری داشته شوید، شوک زیادتری به جهت بدنتان جذب می نمایید و اکثر خسته می شوید.
بازوهایتان را کنار خویش نگه دارید:
از چرخش باوز به این طرف و آن طرف خودداری نمایید. در صورتی که بازوهاتان را روی سینه قرار دهید اکثر خسته می شوید و نمی توانید به مناسبی نفس بکشید.
تنفس کم عمق یا ناکافی به ناراحتی شکمی یا گرفتگی شکمی منتهی خواهد شد. تصور نمایید بدنتان را با یک خط عمودی به دو نیم تقسیم نموده اید. دست هایتان نباید از نیمه خویش عبور کند.