بررسی گوشی Honor X9c

این گوشی، طبق ادعای آنر، مقاوم‌ترین گوشی این برند محسوب میشه. اسمش آنر X9c و تو این مقاله می‌خوایم بررسیش کنیم. البته این فقط مقاومت نیست که جذابش کرده؛ با توجه به نازک بودن، یه باتری ۶۶۰۰ میلی‌ آمپر ساعتی هم داره! ببینیم ارزش خرید داره یا نه؟ این گوشی جدید آنر به تازگی به بازار ایران عرضه شده و اگه میخواید بدونید علاوه بر مقاوم بودن و شارژدهی خوب نکته قابل توجه دیگه ای داره یا نه تا پایان بررسی گوشی Honor X9c همراه موبونیوز باشید.

وزن این گوشی ۱۹۰ گرمه، یه طراحی نازک خوش دست عجاب‌ انگیزی با قطر 8 میلی متری داره. حسی که بهتون میده واقعا جذابه. دلیلشم اینه که از هر چهار طرف، یعنی هم دو طرف جلو و هم دو طرف پشت، گوشه ها کرو داره. پشت گوشی یه متریالیه که جای اثر انگشتو خیلی نشون میده.

دوربین ها دایره‌ای شکل با یه بیرون‌زدگی به‌شدت زیاد دیده میشن، با یه فلش و یه سری نوشته. زیرش همم لوگو آنر دیده میشه. فقط باگش اینه که جای اثر انگشت روش می‌مونه که احتمالا از قاب استفاده کنید مشکلی خاصی پیش نیاد. ولی نیازی هم نیست از قاب استفاده کنید، چون این گوشی واقعا مقاومه.

دور تا دور گوشی پلاستیکه. زیر گوشی، درگاه تایپ‌سی، خشاب سیم‌کارت، میکروفون و اسپیکره. لبه سمت راست دکمه پاور و کم و زیاد کردن صدا دیده میشه. بالای گوشی درگاه مادون قرمز و میکروفون. لبه سمت چپشم کلاً کویره، خبری از چیز خاصی نیست.

توی تیزرهای تبلیغاتی و توی کارهایی که واسه تبلیغات این گوشی بوده نشون داده که چاقو ول میشه سمتش، ولش می‌کنن زمین، از اون بالا بهش آویزونن و از این اتفاقا. ولی خب در نهایت شما که با گوشی این کارها رو نمی‌کنید، فقط باید یه مقداری بهتون اطمینان خاطر بده که مقاوم باشه که این گوشی این اطمینان خاطر رو میده. ولی احتمال داره مثلا با یه زاویه‌ای بیفته که صفحه‌اش بشکنه؛ در نظر داشته باشید مقاومه، ولی شما حواستون باز باید باشه تو این وضعیت اقتصادی یه گوشی بیفتید جلو، بازم خودش یه گوشیه!

نمایشگرش یه پنل 6.78 اینچی AMOLED با ۱ میلیارد رنگ و نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتزیه. رزولوشن صفحه هم ۱۲۲۴ در ۲۷۰۰ هست که یه رزولوشن تر و تمیز داره و واقعا باکیفیته. رزولوشن جذاب و خیلی بالایی داره، همه‌ چی توش تر و تمیزه. تو این رنج قیمت هم رده‌ی A۳۵ قرار می‌گیره که اونم ۱۲۰ هرتزه ولی یه میلیارد رنگ نیست. این گوشی نه‌تنها رزولوشن بالاتری داره، بلکه روشناییش هم خیلی زیاده. خود کمپانی میگه ۴۰۰۰ نیت روشنایی داره. ما کاری به این عدد نداریم، ولی زیر نور آفتاب خیالت راحت میتونید ازش استفاده کنید. حتی اگه برید عطارد زیر نور شدیدش بایستید، بازم روشنایی این گوشی فوق‌العاده‌ست! به نظرم یکی از برگ‌ برنده‌هاشه.

البته کرو بودن نمایشگر یه ایراد داره؛ اگه خدایی نکرده بشکنه، که طبق ادعای آنر به همین راحتیا هم نمی‌شکنه، ولی هزینه تعمیرش بیشتر میشه، چون پنلش خمیده است. توی این بازه قیمتی واقعا رقیب درست‌ و حسابی نداره، حالا بماند که توی گوشی‌هایی مثل پوکو x6 یا X6 پرو هم ممکنه یه میلیارد رنگ بدن، ولی این رزولوشن و روشنایی رو ندارن. نقطه ضعفش هم همینه که خمیده است و یه عده اصلا کرو دوست ندارن، ولی در کل بخش نمایشگرش رو واقعا خوب درآورده.

اما می‌رسیم به یکی از جذاب‌ترین بخش‌های این گوشی یعنی باتری. شما روی این قطر کم، ۶۶۰۰ میلی‌آمپر ساعت باتری دارید؛ یه باتری که یه فناوری جدید پشتشه و می‌تونه کلی شارژدهی کنه. ما با این گوشی بازی کردیم، راش گرفتیم، با دوربینش کلی عکس گرفتیم، بازم شارژ داشت! یعنی ما هر کاری کردیم این گوشیو، بازم شارژ داشت. واقعا شارژدهیش زیاده. اگر استفاده‌تون معمولی باشه، تا ۲ روز می‌تونه شارژ بده. اگه VPN روشن کنید بری تو اینستاگرام یه ساعت بگردید، بترکونه ۵ ۶ درصد کم میشه. Call of Duty که بازی کنید، یه ساعتش نهایتا ۹ درصد شارژ کم میشه، به ۱۰ درصد هم نمی‌رسه. اگه استفاده معمولی رو به زیاد داشته باشید، یه روز و نصفی تا ۲ روز راحت جواب میده. اگه استفاده‌ تون زیاد باشه، یه روز و نصفی. اگه خیلی زیاد باشه، یه روز کامل رو میده. فوق‌العاده‌ست!

آداپتور ۶۶ واتی هم پشتیبانی می‌کنه، تقریبا توی نیم ساعت میشه ۶۰ درصد و تو یه ساعت، کل ۶۶۰۰ میلی‌آمپر ساعت پر میشه. معمولا باتری ۵۰۰۰ سامسونگ تو یه ساعت فول میشه؛ اینم رو همین مایه‌هاست ولی چون ۶۶۰۰ـ هست، واقعا عملکرد شارژدهی جذابی داره.

بریم سراغ بخش بعدی یعنی امنیت گوشی. حسگر اثر انگشت زیر نمایشگره. تنها باگش اینه که خیلی پایینه و این یه مقداری دسترسی بهش رو سخت می‌کنه، اگر یه ذره بالاتر بود می‌تونست بهتر باشه.

بخش بعدی دوربینه. سنسور لنز اصلی ۱۰۸ مگاپیکسل عکس هایی که می‌گیره جنس و امضای آنر رو داره. یه سری عکس هایی که رنگ‌ها توش اغراق شده است و قشنگ متوجهش میشید. یعنی اگر ۱۰۰ تا عکس بهم نشون بدن که از لای اونا یه دونه اش با آنر باشه من اون عکس های گوشی آنر رو تشخیص میدم. یه جنس گرم زرد سچوریشن بالای رنگ اغراق شده است که از دور که نگاه کنید، واقعا عکس باحالیه. وقتی زوم می‌کنید روش دیتیل یه مقداری کمه.

توی این گوشی توی نورسنجی یه ذره ایراد داره و توی وایت بالانس یه مقداری که رنگ بیاد تو قضیه احتمالا توی تشخیص رنگ واقعی اجسام پت بزنه. توی تشخیص رنگ پوست آدما معمولا دستکاری می‌کنه. همه رنگ ها دستکاری شده هستن. اگر که وقت بذارید با حوصله عکس بگیرید، عکسا دیتیل خوبم دارن ولی اگر سرسری بخواید عکس بگیرید احتمال داره که دیتیل از دست بره ولی امضای خودشه دیگه. توی عکس های پرتره عملکردش خیلی تعریفی نیست. شما جدا شدن سوژه اصلی از بک گراند رو به خوبی نمی‌تونید ببینید. فکر می‌کنم دلیلش این باشه که خیلی با رنگ چون بازی می‌کنه واسه اینکه بتونه سوژه رو از بک گراند جدا کنه یه مقداری نقص داره.

یه لرزش‌گیر اپتیکال نسبت به نسل قبلی توش گذاشته. می‌خواید عکس بگیرید سعی میکنه یه مقداری لرزش دستتون رو کنترل بکنه که عکس رو بتونه راحت‌تر و سریع‌تر و بهتر ثبت کنه. منتها بازم انگار گفتم سرسری بخواید باهاش عکس بگیرید عکس های خوبی بهتون تحویل نمیده. توی محیط های روشن نورسنجی یه ذره ایراد داره. داینامیک رنج خوبه ولی وایت بالانسش اصلا توی دنیای خودشه!

یه سنسور ۵ مگاپیکسلی اولترا وایدم داره که اصلا خوب نیست. یه ذره نور کم باشه که اصلا کیفیت عکس های خوبی نمی گیره ولی خب می‌تونید یه سری عکس های واید ثبت کنید. دیگه خیلی دیتیل بهتون نمیده اوجاج تصویرم داره.

30 فریم بر ثانیه می‌تونه فیلم‌برداری بکنه. ویدیوهایی هم که می‌گیره دقیقا مثل بخش عکسبرداریه. یه سری ویدیوها با فضای رنگی مختص خود آنره یه مقداری موقعی که بخواید راه برید احتمالا اجسام تو همدیگه در هم آمیخته میشن. خیلی از نظر دوربین برگه برنده‌ای نداره و نمیشه روش حساب کرد. توی بازه قیمتی خودش A۳۵ میتونه دوربین خیلی بهتری بهتون بده. از نظر دوربین خیلی تعریفی نداره و اگر دوربین براتون مهمه برید سراغ یه گوشی دیگه.

یه دونه سلفی ۱۶ مگاپیکسلی بهتون میده. عکس از دور خیلی تمیزه. زوم که بکنید خیلی دیتیل از صورت و خلل و فرج دیده نمیشه. تو عکس ها یه ذره با کنتراست بازی میکنه تا بعضی جسم ها بزنن بیرون. مثلا ریش های من الان دون دون هاش مشخصه ولی دیتیل ازش معلوم نیست. گیجتون می‌کنه و میاد با اون کنتراست بازی می‌کنه. ولی خب هوشمندیش اینه که وقتی شما این عکس رو از دور نگاه می‌کنید انگار که با یه گوشی پرچم‌دار گرفته شده. یعنی انقدر تر و تمیز داره بهتون دیتیل نشون میده. زوم که بکنید رسوا میشه. داینامیک رنج عملکردش واقعا تو سلفی خوبه. توی نورسنجی یه مقدار ایراد داره، پشت عکس یه ذره نویزی شده که طبیعیه. سلفیش در کل واقعا خوبه.

یه جمع‌بندی بکنیم. دوربین اصلی و سلفی با کلک های آنر که همون بازی با کنتراسته از دور یه دیتیل خوب میده. عکس رو که ببینید متفاوت از تمام رقباشه. اگر آنر باز باشید دوربینش کارتونو راه میندازه. ولی وقتی بخواید دقیق بررسی کنید، فنی به قضیه نگاه کنید، چون داره دستکاری می‌کنه با المانهایی مثل کنتراست بازی زیاد می‌کنه، عکس حرفه‌ای ثبت نمیشه. از دور خیلی قشنگ و باحاله ولی یه مقداری زوم کنید هم تو اصلی هم تو سلفی اذیت کننده است. واسه تصویربرداری حرفه‌ای‌تر بهتره برید سراغ گوشی های مشابه از سامسونگ و شیائومی. این یه تک لنز پشتی بهتون میده و یه دونه سلفی درست ولی خب واقعی نیست عکس ها و باید با جنس تصویرش حال بکنید. ولی خب برگ برنده این گوشی به نسبت رقباش دوربینش نیست.

بخش بعدی مربوط میشه به پردازنده؛ اسنپدراگون ۶ نسل ۱ برای این گوشی استفاده شده. پردازنده خیلی پر سر و صدایی نبوده و تو گوشی های زیادی هم استفاده نشده، ولی در کل اوکیه. روونه، پایداره. باهاش می‌تونید توی کال آو دیوتی تنظیمات گرافیک رو High بزنید و فریم‌ریت Max بگیرید، FPS خوبی میده و پایداریش خوبه. گوشی هم اون‌ جوری داغ نمی‌کنه که اذیت کننده باشه. باتریش که از قبل گفتیم فوق‌العاده‌ست، پس با سخت‌افزارش یه جورایی ترکیب شسته رفته‌ای درمیاد و گوشی بی دردسریه.

چرا میگم بی‌دردسر؟ مثلا همین جناب سامسونگ میاد روی A۳۵ چیپست اگزینوس ۱۳۸۰ میذاره؛ البته بین ۱۴۸۰ (که روی A۵۵ استفاده شده) و ۱۳۸۰ (که روی A۳۵ هست) خیلی فرق هست. بعضی وقتا می‌بینی پایداریشون کم میشه یا مصرفشون میره بالا. البته به نسبت ۱۲۸۰ که یه فاجعه بود، الان بهتر شده. ولی خب بازم باید حواستون رو جمع کنید که ۱۳۸۰ اون‌جوری که فکر می‌کنید بی‌نقص نیست. در عوض، این اسنپدراگون ۶ نسل ۱ که اینجا داریم، یه پردازنده نسبتا پایداره. حالا ممکنه روی بنچمارک اعدادش از ۱۳۸۰ کمتر باشه، ولی تو عمل کار راه بندازه. می‌تونید تو گیم و مالتی‌ تسکینگ روش حساب باز کنید. نه لگ و باگ بدی داره، نه اون‌قدر خفن که آدم بگه عجب غولی زدن. یک پردازنده پایداره.

خب از نظر رابط کاربری، اندروید ۱۴ با مجیک UI ۸ روش نصبه که مال خود آنره. اگه قدیما هواوی داشتید، راحت‌تر می‌تونید باهاش کنار بیاید. من خودم خیلی باهاش مچ نشدم، آیکون هاش حس مهد کودکی بهم میده! ولی خب یه سری ها دوستش دارن. مثلا یه قابلیت داره به اسم مجیک تکست که می‌تونید از هر عکسی اسکرین‌ شات بگیری و تو همون صفحه متنش رو کپی کنید. با کلی انیمیشن و تم که می‌تونید عوضشون کنید، فولدرها رو کوچیک و بزرگ کنید، خلاصه یه رابط کاربری تر و تمیز داره.

نکته مهم اینه که از وقتی آنر از هواوی جدا شده، دیگه اندروید و گوگل رو ساپورت می‌کنه. یعنی بدون دردسر می‌تونید همه اپ‌ های گوگل رو استفاده کنید، رو حساب گوگل خودتون وارد بشید، از گوگل‌ پلی دانلود کنید و این داستان ها. رابط کاربری یه کم از اپل قرض گرفته، یه کم از سامسونگ. مثلا وقتی موزیک پلی می‌کنید یه جور داینامیک آیلند میاد بالا، اگه از چپ بکشید پایین نوتیفیکشن ها میاد، از راست کنترل سنتر نمایش داده میشه. در کل مرتبه ولی من سلیقه‌ ام نیست.

آنر گفته تا دو سال آینده آپدیت دریافت میکنه. یه سری ها میگن شاید تا سه سال ادامه پیدا کنه ولی دقیق مشخص نیست. در هر صورت تا دو سه سال خیالتون راحته. هرچند خیلی آپدیت منظم و درست‌ و‌ حسابی‌ براش نمیاد، اما برای استفاده معمولی اوکیه.

بخش آخر بخش عملکرد اسپیکره و پخش موزیک همیشگی. اسپیکر استریو داره که بلندیش واقعا خوبه ولی تفکیک نداره. کیفیت صدا هم تو اوج به هم می‌ریزه.

بریم سراغ جمع‌بندی. خود گوشی مخصوص آدم‌هاییه که می‌خوان یه گوشی بگیرن و دیگه به عوض کردنش فکر نکنن؛ یعنی یه چیزی که دو سه سال بدون دردسر باهاش کار کنن. باتریش معرکه‌ست، سردرد ای بابا شارژر کو؟ ندارید، چون بین رقباش از نظر باتری کمترین اذیت رو داره. مقاومت خیلی خوبی داره، یه گوشی که احتمالا به این راحتی ها چیزیش نمیشه. البته اگه قاب هم بخرید دیگه دیوانه‌ بازار میشه! نه اینکه کلا نشکنه، ولی در کل برای اون قشر که می‌خوان یه گوشی داشته باشن و تموم، خیلی خوبه. مثلا باباها، مردهای متاهل که دو تا بچه دارن، خرج و مخارج زیاده، دنبال بازی و سوشال‌ مدیا سنگین و این چیزا نیستن. این گوشی یه همراه عمریه که به درد یه سری آدم خاص می‌خوره. آنر کلا خودشو برای نسل جدید پروموت کرده، ولی این مدلش حتی اگه Gen Z هم باشید، می‌تونید ازش استفاده کنید. منتهی حال و هوای آدم هایی رو داره که نمی‌خوان زود به زود گوشی عوض کنن.

بزرگ‌ترین نقصش اینه که دوربینش یه جورایی کلکی هستش؛ صفحه‌نمایش خمیده داره که شاید بعضیا دوست نداشته باشن، یه جور سلیقه‌ایه. ولی غیر از این، واقعا ایراد خاصی نداره: طراحی خوش دست، نمایشگر با کیفیت و روشن با رزولوشن بالا، باتری با شارژدهی عجیب‌ و غریب، آداپتور فست شارژ، پردازنده بی‌شیله‌ پیله و رابط کاربری ساده و بدون ادا. دیگه دنبال چی می‌گردی از یه گوشی؟ نظر شما چیه؟ تو کامنت‌ها با ما به اشتراک بزارید. من خودم ازش خوشم اومد. مثل تویوتا در برابر بنزه. میگید آخه بنز یه چیز دیگه‌ست، ولی تویوتا کار راه بندازه، درست کار می‌کنه. شاید عاشقش نشید ولی در نهایت دوست‌ داشتنیه.