فلسفه لباس عروس از کجا آمده است؟

لباس عروس دارای یک تاریخچه جالب هست که سوال‌های زیادی راجع‌به آن پرسیده می‌گردد، لیکن پاسخی برای آنان نیست. هرگز چرا لباس عروس می بایست سفید باشد؟ آیا بشر در گذشته مکرر برای عشق و تمایل ازدواج می‌کردند و لباس عروسی را بر تن می‌کردند؟؟ بیایید ببینیم که چرا لباس عروسی از ابتدا سفید نبوده، گزینش لباس چقدر با عشق و تمایل بوده هست؟ از چه پارچه‌هایی برای دوخت لباس عروس استفاده می‌شده هست؟ ژورنال بخوانید.

تاریخچه لباس عروس

عروسی‌ها در سده‌های 18 و 19 تماس رو به جلویی با تدبیر داشت. اشرافیان و ثروتمندان اکثراً ازدواج‌هایی را ترتیب می‌داد که به نفع تجارت یا تقویت روابط سیاسی‌شان بود. برخی اوقات پیش می‌آمد که ازدواج بین دو جناح جنگجو ممنوع می‌شد. رومئو و ژولیت شکسپیر مثال‌ای کل از عشق جوان هست که برای پیروزی بر یک نزاع خانوادگی کوشش می‌کنند. از طرفی، سن ازدواج در آن هنگام خیلی کم بود، ولو در بعضی فرهنگ‌ها، در صورتی که پدر دختر بدون وارث مرد فوت می‌کرد، دختر برای دریافت ارث و میراث‌اش می بایست با یکی از پسر عموهای نزدیک‌اش ازدواج می‌کرد.

 

عروسی حرفه ای‌تر سعادتمندی زیادتری را به کنار دارد

خرج‌نظر از حالت اصلی خانواده، لباس عروسی راهی قابل توجه برای ابراز وصلت زن و مرد هست. از طرفی عروسی هرچه مجلل‌تر و حرفه ای‌تر می‌بود، قدرت و ثروت خانواده عروس اکثر در معرض تماشا قرار می‌گرفت. ثروتمندان همانطور که امروزه نیز شاهد آن هستیم، با گزینش لباس عروسی‌های عجیب‌وغریب که از عالی ترین پارچه‌ها دوخته و تزئین شده‌اند، عروسی‌شان را برگزار می‌کنند. از طرفی، بشر معمولی عموماً این مجالس را با وجه کمتری برگزار می‌کنند.

امروزه، چه ما به ترکیب‌های مختلف در کاتالوگ‌های عروس غربی و چه لباس‌های قشنگ و قرمز ققنوس با ریشه‌ی اسطوره‌ای که تا الان امروزه به دست عروس‌ها در چین مخفی می‌گردد، اشاره کنیم؛ می بایست بگوئیم لباس عروسی به یک نوع طلسم مخصوص جایگزین شده هست.
ما اکثر علاقه ی داریم که روی رنگ معطوف شویم، با این که رنگ سفید انتخابی مطلوب برای عروس‌ها در غرب، از نروژ تا آرژانتین و رنگ قرمز، مطلوب‌تر برای عروس‌های سنتی شرقی هست.

ما با گزینش‌هایمان به رنگ‌ها معنی می‌دهیم، گویا رنگ سفید هست که تنها می‌تواند نشان‌دهنده شروع تازه برای هر فرد باشد، در صورتی که رنگ قرمز تنها می‌تواند نشان‌دهنده زندگی، شانس و جشن باشد. لیکن مکرر اینگونه نبوده هست و لباس عروسی که ما از آن به موضوع لباس عروس (سنتی) یاد می‌کنیم، اغلبً  حرفه ای می باشند.

در اکثر تاریخ، ولو در غرب، عروس‌ها لباس سفید نمی‌پوشیدند. مراسم ازدواج در روم باستان، با مهمانی و ضیافت‌ برجسته برگزار می‌شد. عروسی یک برنامه قابل توجه اجتماعی شمرده می‌شد که عروس‌ها حجاب‌ برجسته که به حجاب زرد (رنگ شعله) مشهور بود را داشتند، پس عروس‌ها شبیه مشعلی بودند که نور و گرما را به خانه شوهر خویش می‌بردند. عروس‌های دوران باستان لباس‌های بلند بنفش مایل به قرمز می‌پوشیدند. این ازدواج‌ها به دست یک ضیافت رسمی تکمیل شد و پس از آن یک مشعل روشن، زوج را به اتاق عروس سوق می‌داد.

لباس عروسی ملکه ویکتوریا

پیش از سلطنت ملکه ویکتوریا (1937-1901) ، پوشیدن لباس عروسی با پارچه سفید برای خانم‌ها هرگز معمول نبود. اگرچه مورد ها استثنائی نیز وجود داشت، همچون ماری؛ ملکه اسکاتلندی که در سال 1558 برای لباس عروس خویش، رنگ سفید را گزینش کرد. زنان به جز آن عموماًً رنگ‌های متفاوتی را برای پوشیدن گزینش می‌کردند، که می‌توانست در بر دارنده رنگ‌های آبی، قرمز، زرد، سبز یا ولو خاکستری باشد.

در سال 1840 ملکه ویکتوریا با شاهزاده آلبرت ساکس با لباس عروسی سفید ازدواج کرد و گرایش به جهت لباس عروسی سفید را شروع کرد. در آن روزها، سفید نمادی از پاکی نبود و نماد پاکی متعلق به رنگ آبی بود. در حقیقت، زیادی از خانم‌ها به همین علت رنگ آبی را برای لباس عروسی خویش گزینش می‌کردند. از طرف به جز آن سفید ، نماد ثروت بود. از آنجا که لباس او با تور دستباف نیز دوخته شده بود، ویکتوریا تصمیم گرفت برای ممتاز کردن لباس فوق‌العاده‌اش رنگ سفید را گزینش کرد. از آنجایی که رنگ سفید در عروسی‌ها هرگز مرسوم نبود، لباس ویکتوریا برای حضار سراسرً تعجب‌آور بود.

یک روند تازه

با این اکنون، این تعجب برای آنان با هیجان کنار بود، چون در مدت کوتاهی پس از آن، زنان ثروتمند در تمام اروپا و آمریکا، برای لباس عروس‌شان رنگ سفید را گزینش می‌کردند. اگرچه زنان غیر از اینی پیش از ملکه ویکتوریا نیز سفید مخفی بودند، لیکن ملکه ویکتوریا به علت دوست داشتنی‌اش، لباس عروسی سفید را مرسوم کرد.

انقلاب صنعتی

در اواخر قرن، (دوران انقلاب صنعتی) این قابلیت برای عروس‌ها فراهم شد که برای روز عروسی خویش لباس جدیدی را با پارچه‌ای به رنگ سفید بخرند. لباس‌هایی با صورت و شمایل مختلف و سبک‌های متفاوت. لیکن امروزه تا الان همچنان متداول‎‌ترین رنگ لباس عروسی در اروپا و آمریکا سفید هست.

لباس‌ عروس اوایل دهه 1900

در اوایل دهه 1900، طرح لباس عروس با کمر باریک و آستین‌های پف‌دار دوست داشتنی زیادی پیدا کرد.

لباس‌ عروس دهه 1910

در دهه 1910، عروس‌ها آغاز به پوشیدن لباس‌های گشادتر کردند. سبکی که در آن هنگام بورس بود. از طرفی رقصیدن در عروسی‌ها در این دوره وقتی متداول شد و به جز آن شبیه سابق خریداری لباس برای عروسی اسراف شمرده نمی‌شد.

لباس‌ عروس دهه 1920

لباس‌های این دهه به جهت کوتاه‌تر شدن و باریک شدن سبک دامن رفت.

لباس‌ عروس دهه 1930

در این دوران، سبک‌های لباس عروسی در دهه 1930 میلادی از جنس ریون دوخته می‌شدند و صورت و فرم خیلی آسان‌ای نیز داشتند.

لباس عروسی دهه 1940

در ابن دوران به علت درگیری با جنگ، برای صرفه‌جویی در وجه، لباس‌ها از پارچه‌های خیلی معمولی دوخته می‌شد.

لباس عروسی دهه 1950

در لباس‌های عروسی دهه 1950 عناصر غیر از اینی همچون تور به لباس‌های عروس افزوده شد، بعدها گردنبندهای دلبند هم جزئی از لباس عروس در این دهه شدند.

لباس عروسی دهه 1960

از وجه تمایز‌های بارز و اگر چه مختلف لباس عروس در این دهه، حضور عناصر فلزی در لباس عروس بود. در آخر دهه، لباس‌های کمر امپراطوری دوست داشتنی پیدا کردند و کم‌کم این طرح در لباس عروس نیز تماشا داده شد.

لباس عروسی دهه 1970

جزئیات معمول و همیشگی‌ای که در این دهه در لباس عروس‌ها دیده می‌شد در بر دارنده؛ گردنبندهای مربع، آستین‌های گشاد، کت‌وشلوار، کت‌ودامن بود. لباس‌ها با پارچه توری دوخته می‌شد و در همان هنگام استفاده از نوعی پارچه ابریشمی نیز خیلی متداول شد.

لباس عروسی دهه 1980

در دهه 1980، لباس‌های عروسی با آستین‌های مشهور پف‌دار پیدا شد.

لباس عروسی دهه 1990

لباس‌های عروس در دهه 1990 خیلی مختلف بود، بیشتر لباس‌ها به جهت سبک‌های براق و آسان رفته بودند که با دهه 80 در تضاد بود.

لباس عروسی دهه 2000

در دهه 2000، عروس‌ها برای گزینش لباس خویش گزینه‌های زیادی پیش‌رو داشتند. لباس‌ها در این دهه، در مقایسه با پیش گوناگونی زیادی از نؤ گزینش پارچه و طرح داشت.

لباس عروسی دهه 2010

رفته‌رفته لباس‌های عروس صورت متفاوتی به خویش گرفته هست، اگرچه بیشتر آنان به رنگ سفید می باشند، لیکن اختلاف‌های زیادی بین آنان وجود دارد.

لباس عروس کلاسیک

مکرر نقشه‌های کلاسیک اصلی در دوخت لباس عروسی بدون شک نخستین گزینش برای عروس‌هایی هست که می خواهند عروسی سنتی داشته باشند چون این طرح لباس‌ها نمایانگر زیبایی و افتخار آئین ازدواج می باشند.

تاریخچه لباس عروسی

با گذشت هنگام و دقت به تغییرات مختلفی که در تاریخچه لباس‌های عروسی دیدیم، واضح هست که فرهنگ، طبقه اجتماعی و قوانین متداول، نقش مهمی در نوع لباس عروس و گزینش پارچه برای دوخت آن در عروسی دارند. بعلاوه؛ حق امتیاز، ثروت، دوست داشتنی و مقدار سرمایه نیز به شکل چشم‌گیری در طریقه ی لباس پوشیدن دختران در روز عروسی‌شان خیلی تاثیرگذار بوده هست. امروزه خانم‌ها از هر هنگام غیر از اینی قدرت زیادتری برای گزینش لباس عروس‌شان دارند که این گزینش‌ها متاثر ازفرهنگ آنان نیز هست.

عروس های حرفه ای و گزینش فراوان برای لباس عروس

در صورتی که امروزه لباس سفید رنگ مرسوم هست، لیکن دیده می‌گردد که تمام عروس‌ها رنگ سفید را برای لباس خویش گزینش نمی‌کنند. عروس‌های امروزی با تقریبً هر سبکی را برای لباس‌شان گزینش می‌کنند. از یک لباس خیلی رسمی زینتی گرفته تا لباس عروسی ساحلی غیررسمی، به علت گوناگونی بالا، آنان لباس را به هر سبکی که گزینش کنند زیبا به نظر می‌رسند.

لباس عروسی سیاه

لباس عروسی سیاه! رنگ مشکی در قرن 21 به یک رنگ مرسوم برای عروسی جایگزین شد، از لباس مهمان و ولو لباس عروس، دقیقاً همچون پیش از سال 1840 که لباس عروس مشکی برای عروس‌ها متداول بود.

داده ها اکثر در تماس با تاریخ جالب لباس عروس

اگرچه رنگ ها و سبک‌های لباس عروس در طول سال‌ها دگرگونی نموده هست، لیکن عروس‌ها مکرر برای این مناسبت عالی ترین لباس خویش را مخفی‌اند. کسانی که از مکان اجتماعی بالایی دارا می باشند، بدون در نظر گرفتن بها‌ها مکرر در اوج مد لباس می‌پوشیدند. لیکن افرادی که ادوات محدود داشتند، با عروسی به موضوع یک مناسبت مخصوص رفتار می‌کردند و به اندازه‌ای که سرمایه آنان اجازه می‌داد برای لباس عروس بها می‌کردند.

از آن هنگام به بعد، عروس‌هایی تمایل داشتند که؛ ثروت و رتبه اجتماعی خویش را به تمام نشان دهند، از این رو لباس‌های عروس خویش را در روز عروسی با پارچه‌های سفیدرنگ گران‌بها می‌دوختند که بعدها به جست و جوی نوآوری‌های خیاطی که در دوره انقلاب صنعتی به وجود آمده بود، این عمل خیلی آسان‌تر شد و عروسی‌ها صورت غیر از اینی به خودش گرفت.

از آنجایی که در آن دوران، پیدا کردن پارچه سفید رنگ و اگر چه حفظ و نگهداری آن خیلی سخت بود ، تنها زنان ثروتمند توانایی خریداری و نگهداری این لباس را داشتند. با این وجود، لباس های سفید حاضر در دهه 1800 خیلی نازک و بی‌روح بود، چون در آن هنگام بشر فاقد ادوات کافی برای تزئین پارچه‌ها برای لباس عروس بودند.

خریداری لباس عروس خیلی سخت شده بود، چراکه این بها برای بیشتر اشخاص دشوار بود. در معادل، عروس‌ها مجدد به جست و جو لباس‌های دیگرشان رفتند و از بین همان لباس‌های قدیمی یکی را گزینش می‌کردند و برایشب عروسی آن را می‌پوشیدند ولو در صورتی که رنگش سفید نبود. پس از رونق اقتصادی در نیمه دوم قرن بیستم، رنگ سفید بار به جز آن به یک رنگ پرطرفدار برای عروسی‌ها جایگزین شد، آن‌چنان که در عروسی‌های گریس کلی(بازیگر معروف هالیوود و برنده جایزه اسکار)، پرنسس دایانا (همسر ابتدا چارلز، شاهزاده ولز و مشهورترین فرزند و ولیعهد الیزابت دوم و شاهزاده فیلیپ) و به جز آن زنان نمادین که در این مدت ازدواج کردند و از آن استفاده شد.

در فرهنگ‌های بشر چینی، هندی و بقیه فرهنگ‌های شرقی، عروس‌ها اغلبً از رنگ قرمز یا ترکیبی از رنگ قرمز و سفید برای روز عروسی خویش استفاده می‌کنند، چون رنگ قرمز برای آنان نمادی از پیشرفت هست. عروس‌های ژاپنی در روز عروسی، اکثراً در طول مراسم و جشن‌های مربوط به روز عروسی چندین لباس رنگارنگ خویش را تغییر می‌کنند.

لباس عروس در سرزمین چین

سرزمین چین نخستین جایی بود که عروس‌ها، لباس‌شان رنگ خاصی داشت. در هنگام سلطنت سلسله ژوT حدود سه هزار سال پیش، عروس‌ و دامادها هر دو لباس مشکی یا لباس قرمز رنگ می‌پوشیدند. حاکمان ژو قوانین سختگیرانه‌ای حول لباس وضع نموده بودند. از طرفی مقرر نموده بودند که رنگ‌های خاصی در برخی از روزهای سال مخفی گردد، برای نمونه: رنگ سبز در فصل بهار، رنگ قرمز در فصل تابستان، رنگ زرد در فصل پاییز و رنگ سیاه در فصل زمستان. لباس‌هایی مخصوص با پارچه‌هایی سنگین.

امروزه عروسی‌ها اغلبً نمادی از عشق و تعهد بین عروس و داماد هست، لیکن در تاریخ، عروسی‌ها اکثر به یک معامله تجاری مثل بود که در آن دو خانواده برای دست یابی به یک همدلی سودمند این عمل را تکمیل می‌دهند. پس از آن، لباس عروسی به خانواده عروس هدیه داده می‌شد.

در تاریخ، عروس‌ها به ندرت لباس خاصی را برای روز عروسی خویش خریداری می‌کردند. عموماً عروس عالی ترین لباسی را که در خانه داشت در مراسم می‌پوشید، ولو در صورتی که رنگ آن تیره بود. در حقیقت، زیادی از عروس‌ها بودند که در روز عروسی خویش لباس مشکی به تن می‌کردند. فقط تعدادی رنگ بود که از پوشیدن آنان در روز عروسی اجتناب می‌شد.

رنگی همچون سبز؛ رنگ سبز در آن هنگام برای عروس نشانگر بدبختی بود. از طرفی، رنگ آبی از عالی ترین گزینش‌ها برای روز عروسی بود، چراکه نمایانگر خلوص، تقوی و باکره بودن عروس بود، بعلاوه رنگ تیره به آسانی لکه‌ها و نواقص را مخفی می‌کرد و می‌توانست دوباره مخفی گردد.

احتمالاً به نظر برسد که عروس مکرر می بایست با لباس عروس سفید رنگ در مراسم حاضر گردد، لیکن اینگونه نیست. روند پوشیدن لباس عروسی همه سفید به سلطنتی دوران ویکتوریا بازمی‌شود. پیش از آن دوره همان‌طورکه گفتیم عروس‌ها عالی ترین لباس خویش را که بوسیله پارچه‌های زیبا دوخته می‌شد را می‌پوشیدند، اگر چه رنگ و نوع پارچه لباس بسته به حالت اجتماعی عروس مختلف بود. با تقریب بعد از گذشت یک دهه از این اتفاقات در بانوی گدی(یکی از نخستین مجله ها زنان در آمریکا)، مطرح شد که رنگ سفید مطلوب‌ترین و عالی ترین رنگ برای روز عروسی هست.

اخیراً، عروس‌ها می‌توانند برای لباس‌های خویش از بین میلیون ها رنگ، سبک و نوع پارچه، طرح‌های مختلفی را گزینش کنند. در صورتی که صورت و سبک هرکدام با غیر از اینی به شدت مختلف هست، لباس‌های سنتی و سفید و رنگ ‌های روشن تا الان نیز جزء پرطرفدار‌ترین‌ها هست. از طرفی امروزه، رنگ سفید نه به موضوع سمبل ثروت، بلکه نشان‌دهنده خلوص و فضیلت نیز دیده می‌گردد.

بر خلاف زیادی از آیین‌ها و سنت‌هایی که برای لباس عروسی وجود دارد، در اکثر تاریخ، برای داماد لباس خاصی در نظر گرفته نشده هست. لباس داماد تنها می بایست با طوری باشد که با لباس عروس برابری داشته باشد.

پارچه لباس عروس

برای دوخت لباس عروسی مورد تمایل‌تان می‌توانید پارچه‌های زیادی از حرف؛ ساتن، چارموز، نوعی از پارچه ابریشمی، ارگانزار و توری را بهره ببرید، اینها سنتی‌ترین پارچه‌هایی هست که برای لباس عروسی مورد استفاده قرار می‌گیرد.

7 پارچه پرطرفدار برای لباس عروس

تمام پارچه‌های برجسته لباس عروسی به یک اندازه برای دوخت لباس واجب می باشند. برخی از پارچه‌ها برای اجرای‌ دوخت لباس مطلوب‌تر می باشند، بعضی به جز آن برای تور و بعضی نیز برای تزئین آن. پیش از اینکه برای خریداری پارچه لباس عروسی یا خویش لباس عروسی عمل نمایید، می بایست بدانید که هر پارچه چه کارایی برای لباس‌تان دارد:

1. پارچه ساتن(Satin) برای لباس عروس

می‌توانید از پارچه ساتن برای دوخت لباس عروس استفاده کرد. ساتن‌هایی که از ابریشم خالص، پلی‌استر یا مخلوط این دو تهیه شده باشد. به طور کلی پارچه‌های تهیه شده از الیاف طبیعی نیکوتر نفس می‌کشند، لیکن از طرفی گران‌تر نیز می باشند و عموماً جنسی دارند که بسیار آسان چروک می‌شوند و همین عنوان موجب به وجود آمدن پارچه‌های مصنوعی و ترکیبی از هر دو می‌شوند.

2. پارچه(Charmeuse) برای لباس عروس

پارچه Charmeuse درواقع نوعی ابریشم خیلی نرم، سبک و ارزشمند هست که بعضی از آنان با الیاف مصنوعی ساخته می‌گردد. پارچه Charmeuse جزء پارچه‌های لوکس هست که اکثر برای دوخت لباس عروس از آن استفاده می‌گردد.

3. پارچه شیفون(Chiffon) برای لباس عروس

پارچه شیفون، نوعی پارچه ابریشمی هست که بافت سبکی دارد و از آنجایی که نازک هست، عموماً به موضوع رویی لباس مورد استفاده قرار می‌گیرد. این پارچه ظریف و زیبا دارای ظاهری بی‌وزن و سبک هست که جلوه لباس را به نیکی تغییر می‌کند، از این رو در دوخت لباس عروس و لباس‌های مجلسی خیلی کاربرد دارد. لیکن نباید فراموش کرد که بسیار زود کهنه می‌گردد و جلوه‌اش را از دست می‌دهد.
از به جز آن کاربردهای پارچه شیفون در بلوز، ربان، روسری و لباس زیر هست.

4. پارچه (Organza) برای لباس عروس

Organza پارچه‌ای سنتی و ابریشمی با بافت نرم و خیلی سبک هست. لیکن می‌توان گفت پارچه Organza خیلی محکم‌تر از نوع ها به جز آن پارچه ابریشمی هست. این پارچه که در لباس عروس خیلی پرکاربرد هست، یکی از گران‌ترین و با قیمت‌ترین پارچه‌ها هست.

5. پارچه (Brocade) برای لباس عروس

این نوع پارچه زیبا و ابریشمی با الیاف مصنوعی که تهیه می‌گردد. جنس این پارچه، سفت و سبک‌تر از پارچه ساتن هست و یکی از عالی ترین گزینش‌ها برای دوخت لباس عروس و ولو لباس شب هست.

6. پارچه کرپ (Crepe) برای لباس عروس

کرپ نوعی پارچه ابریشمی نرم و سبک هست که ظاهری لاغر به فرد می‌دهد. همین عنوان موجب شده پارچه کرپ، به موضوع پارچه‌ای عالی برای لباس شب یا بقیه مناسبت‌های رسمی از حرف لباس عروسی مورد استفاده قرار بگیرد. با این اکنون، از آنجایی که این پارچه خیلی نرم و آسان هست ولو برای پوشش در روز نیز استفاده می‌گردد، چرا که هرگز نیازی به اتو کردن نیز ندارد.

7. پارچه توری (Lace) برای لباس عروس

تور یکی از متریال‌های اساسی برای دوخت لباس عروسی هست که زیبایی و جلوه خاصی به لباس عروس می‌بخشد. تورهای لباس عروس نوع ها مختلفی دارند:

تور Allover	این نوع تور، دارای عرصه‌ گلدوزی شده هست.
تور Chantilly	این نوع تور ابریشمی اکثر به شکل رنگ مشکی در معامله حاضر هست.
تور Cotton Beading	توری هست که در طرفین آن مهره دوخته شده و عموماًً برای خیاطی بین دو تکه پارچه استفاده می‌گردد.
تور Alencon	این تور زیبا در دوخت لباس‌های مجلسی و لباس عروس خیلی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تور  Metallic beaded	توری فلزی که دقیقاً همانطور که از اسمش پیداست. فلزیست که دارای گلدوزی هست.
تور Venetian	بر خلاف به جز آن تورها، این نوع تور روی پارچه دوخته می‌گردد.
تور Elastic	این نوع را می توان در پوشاک و لباس زیر زنانه یا کیف های دستی استفاده کرد.
تور Applique	ساین نوع تور درواقع عمل سوزن‌دوزی هست که در آن تکه های پارچه در شکل ها و الگوهای متفاوت در یک قطعه بزرگتر دوخته شده یا به نیز چسبانده می‌گردد.
تور Edging	این تور عموماً لبه پارچه برای زیبایی اکثر لباس مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تور Nylon	امروزه یکی از پرمصرف‌ترین و متداول ترین طرح تور، Nylon هست. این طرح تور از مقرون‌به‌صرفه‌ترین‌ها هم هست.