مدهای خطرناک در گذشته

مدهای خطرناکی که در گذشته قربانیان زیادی داشتند

وقتی به عکس های زیبای قدیمی نگاه می کنیم هرگز به این فکر نمی کنیم که آن ها برای رسیدن به این زیبایی چه تلاش هایی کرده اند. مدهایی که در گذشته بسیار گران قیمت و برای سلامت جسمی خطرناک بوده اند.

مدهایی که در ادامه آمده است ثابت کرده اند قربانی مد یک اتفاق تصادفی نیست.

رنگ پارچه سمی

امروزه در بازار لباس ها در رنگ های متنوعی هستند اما در گذشته تنوع رنگ لباس ها بسیار محدود بود و مواد رنگ ها هم گران قیمت بودند و هم سمی. به عنوان مثال این پیراهن سبز رنگ متعلق به عصر ویکتوریا بسیار خطرناک است زیرا رنگ آن حاوی مواد مسموم آرسنیک و سولفات مس است.

اما با این وجود هیچکس از مصرف آن خودداری نمی کرد و از گرد “سبز پاریس” برای رنگ کردن لباس ها و حتی کاغذهای دیواری استفاده می کردند.این گرد بعدها برای دفع حشرات به کار برده شد. در این تصویر عکس کارگری را می بینید که گرد پاریس را با خاک ترکیب می کند تا از آن در نقاط تولید مثل پشه ها در جنگ جهانی دوم استفاده کند.

دامن کرینولین

این حلقه فلزی خودش هیچ خطری ندارد اما کسانی که آن را می پوشیدند هنگام عبور از دروازه دچار مشکل می شدند.

ممکن بود متوجه نشوند که به آتش نزدیک هستند در نتیجه ممکن بود لباس آتش بگیرد و جان فرد به خطر بیفتد.

کوچک کردن پا

این رسم ترسناک در چین بسیار رایج بود تا زمانی که در سال ۱۹۱۱ به کلی ممنوع اعلام شد. پاهای دختران جوان “به ویژه دختران اشراف زاده” را در کفش های بسیار تنگ به نام کفش های لوتوس می بستند تا پاها رشد نکند و کوچک بماند.

در بسیاری موارد پای افراد فلج می شد و بدون کمک نمی توانستند راه بروند. اما از آن جا که این مدل پاها معیار زیبایی بودند آن ها می توانستند ازدواج موفقی داشته باشند. امروزه با وجود این که استفاده از کفش های لوتوس ممنوع است بعضی از زنان چینی این رسم را ادامه می دهند.

کفش های بیش از حد پاشنه بلند

دلیل اصلی تولید این کفش ها گل های خیابان و متعلق به زنان قشر مرفه جامعه بود. به مرور زمان این کفش ها که به کفش های چوپاین معروف بودند در سرتاسر اروپا رایج شد و ارتفاع آن ها به قدری زیاد بود که بدون کمک برده ها نمی توانستند با آن راه بروند.

بلادونا برای براق کردن چشم ها

تقریبا همه ما درباره خاصیت های سمی بلادونا می دانیم. اما زنان اشراف زاده اروپایی در گذشته هیچ ترسی از استفاده از این ماده نداشتند. قطرات این ماده باعث گشاد شدن مردمک چشم و براق شدن آن می شد. مصرف دائم این ماده باعث مشکلاتی چون کوری چشم می شد اما مردم دست از مصرف آن بر نمی داشتند.

لوازم آرایشی سمی

در گذشته در بین زنان اشراف زاده آرایش سفید مد بود و آن ها برای سفید شدن پوست از لوازم آرایشی سرب دار استفاده می کردند. عوارض استفاده از این مواد خراب شدن پوست، ریزش مو و مسمومیت منجر به مرگ بود. بعضی از رژگونه ها نیز حاوی آرسنیک بودند. پس زیاد عجیب نبود اگر زنان ۳۰ سال بیشتر عمر نمی کردند.

یقه های سفت

در قرن ۱۹ مردها از یقه های سفت استفاده می کردند. آن ها یقه های سفت را داخل یقه لباس کار می گذاشتند. از عوارض این یقه ها مشکلات در گردش خون و خفگی بود. به همین دلیل این یقه ها “پدر کش” نام گرفتند.

شینیون های آراسته

در طول دوره جنبش روکوکو موهای زنان بسیار پیچیده و بلند شینیون میشد. و زنان مجبور بودند چند روز موهای خود را به همین شکل ببندند که باعث ریزش مو و مشکلات پوستی می شد. به علاوه برخی حشرات و جانوران در موهای زنان آشیانه می کردند به همین دلیل آن ها برای محافظت از موها مجبور بودند در قفسه های بزرگ فلزی راه بروند و بخوابند.

منبع : بدونیم