علل بی‌اشتهایی عصبی (اختلال در خوردن غذا) چیست؟

علل بی‌اشتهایی عصبی (اختلال در خوردن غذا) چیست؟

فهرست مطالب

علل بی‌اشتهایی عصبی (اختلال در خوردن غذا) چیست؟

سرایت بی‌اشتهایی عصبی در کشورهای غربی در زنان موردی بین 1/0 تا 5/5 درصد هست. در همه ی دنیا، سرایت این اختلال در خوردن، در زنان جوان 0.3 درصد هست و در دختران نوجوان، بیشتر از دو معادل شایع هست. در صورتی که میانگین سن آغاز بی‌اشتهایی 15 سال هست، 80 تا 90 درصد از اشخاص مبتلا به این اختلال، زن می باشند. در صورتی که کسی را می‌شناسید که زیاد کمتر از مقدار کافی غذا می‌خورد، اکثراً از وعده‌های غذایی خرج نظر می‌کند، درست بعد از غذا به شکل پنهانی بالا می‌آورد، یا در مدت لحظه کوتاهی میزان قابل توجهی از وزن خویش را از دست داده هست، احتمال دارد که این شخص به اختلال بی‌اشتهایی عصبی دچار باشد. این ارسال پستی ویژه برای كسانی هست كه از بی‌اشتهایی رنج می‌برند، یا کسانی را می‌شناسند كه از این اختلال در غذا خوردن رنج می‌برند. تداوم مقاله را بخوانید تا از گزینه‌های درمانی حاضر برای بی‌اشتهایی آگاه شوید.


آنورکسیا نرووسا (Anorexia nervosa) چیست؟


آنورکسیا نرووسا که به آن بی‌اشتهایی عصبی هم اطلاق می‌گردد، نوعی اختلال در غذا خوردن هست. این بیماری با وزن کم غیرطبیعی بدن و ترس شدید از بیشتر شدن وزن تشخیص داده می‌گردد. این احساسات شاید تبدیل شمایل داده و به شکل تحریف و روند کردن عدد وزن شخص دربیایند. اشخاص مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی، مقدار غذایی که می‌خورند را به شدت محدود می‌کنند. این محدودیت شاید به قصد کم شدن وزن آنان باشد، یا به قصد پیشگیری از ابداع افزوده وزن باشد. در برخی مورد های، اشخاص شاید کالری مصرفی خویش را با استفراغ بعد از خوردن غذا، ورزش شدید یا سوءاستفاده از ملین‌ها کنترل کنند. در صورتی که بی‌اشتهایی به خودی خویش یک اختلال سلامت روان نیست، لیکن شاید بعضی از اشخاص، از این رفتار تهدیدکننده به موضوع روشی برای مقابله با مشکل ها عاطفی استفاده کنند. این اختلال ضمناً می‌تواند بر باروری اشخاص نیز نتیجه ی بگذارد. افرادی که تا حالا اختلال بی‌اشتهایی‌شان را نپذیرفته‌اند، شاید علائمشان تشدید گردد، در صورتی که افرادی که تحت درمان قرار گرفته‌اند، شاید بهبود یابند. در افرادی که علائم کم شدن می‌یابد، باروری به شکل طبیعی درمی‌آید.


علائم و اثر‌های آنورکسیا نرووسا


علائم و اثر‌های بی‌اشتهایی عصبی شاید با گرسنگی همقدم باشد و ضمناً می‌تواند دستاورد‌ای از مشکل ها عاطفی و رفتاری باشد.

1. علائم جسمی

  • کم شدن وزن شدید
  • بدن لاغر
  • محسوب شمار اجزای خون
  • بی‌خوابی
  • حالت سرگیجه و خستگی
  • انگشتان کبود می‌شوند
  • نازک شدن و آسیب دیدن تارهای مو
  • اختلال در پریود یا قاعدگی
  • درد شکم
  • پوست خشک یا زرد می‌گردد
  • یبوست
  • کم‌تحملی در معادل سرما
  • بی نظمی در ریتم قلب
  • افت فشار خون
  • کم آبی
  • بازوها و پاها شاید متورم گردد
  • به علت استفراغ ناشی از بی‌اشتهایی عصبی شاید دندان‌ها از بین بروند.

بعضی از اشخاص مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی شاید شبیه کسانی که تحت تاثیر بولیمی قرار دارند، بخورند و پاکسازی کنند. با این اکنون، اشخاص مبتلا به بی‌اشتهایی عصبی عموماًً وزن کمی دارند، در صورتی که اشخاص مبتلا به اختلال بولیمی عموماًً وزن طبیعی یا افزوده‌وزن دارند.

2. علائم عاطفی و رفتاری

  • محدودیت شدید مقدار غذای مصرفی با رژیم‌های غذایی یا روزه گرفتن
  • ورزش بیشتر از مقدار
  • خوردن افزون و به جست و جو آن استفراغ ناشی از عذاب وجدان

3. علائم بعدی:

  • خرج نظر کردن‌های همیشه از وعده‌های غذایی گوناگون
  • خوردن تنها بعضی غذاهای کم‌چربی و یا کم‌کالری
  • غذا نخوردن در ملاء عام
  • بارها و بارها وزن را چک کردن
  • دروغ گفتن حول میزان غذایی که خورده‌اند
  • کم شدن میل جنسی
  • اغلبً از چاق بودن شکایت می‌کنند
  • کمبود شور و شوق
  • کم شدن ارتباطات اجتماعی
  • بی‌خوابی

بی‌ اشتهایی عصبی

زیادتر بخوانید: بولیمیا نروزا: پرخوری از نوع بی‌اعصابش!


علل و عامل ها خطر


بی‌اشتهایی عصبی شاید با ترکیبی از عامل ها بیولوژیکی، روانی و فضایی ابداع گردد:

  • علل بیولوژیکی – برخی از ژن‌ها می‌توانند در ابداع بی‌اشتهایی نقش داشته باشند.
  • علل روانشناختی – کسانی که دارای شخصیتی وسواسی می باشند، شایدً در مقایسه با دیگر زیادتر از این اختلال رنج می‌برند.
  • علل فضایی – فشار همسالان و فرهنگ ناحیه اطراف شخص که زیبایی را با لاغری یاداوری می‌کند، نیز می‌تواند از عامل ها تشدیدکننده این اختلال باشد.

بعضی عامل ها بعدی نیز می‌توانند خطر ابتلا به بی‌اشتهایی را بیشتر شدن دهند. از عبارت آنان، می‌توان به مورد های زیر اشاره کرد:

  • سابقه خانوادگی از اختلال بی‌اشتهایی عصبی
  • رژیم غذایی یا گرسنگی دادن به خودتان موجب می‌گردد که ابداع عادات طبیعی در غذا خوردن سخت‌تر گردد.
  • سن – این اختلال در دختران و زنان نوجوان شایع‌تر هست، لیکن در نکاتی شاید پسران و آقایان نیز در معرض خطر باشند.
  • استرس هیجانی و / یا اضطراب

رژیم غذایی در مساوی بی‌اشتهایی


بی‌اشتهایی

  • اشخاص دچار اختلال بی‌اشتهایی عصبی، رژیم غذایی خویش را تنها به دریافت در روز تعدادی صد کالری محدود می‌کنند.
  • کم شدن وزن ناگهانی
  • گرسنگی
  • خوردن و پاکسازی افزون
  • بها گذاری بر روی خویش فقط بر طبق شمایل و وزن بدن

در مساوی در رژیم غذایی، قصد عموماًً آن هست که با مصرف مقادیر متوسط ​​مواد غذایی سالم و بدون آن که به خودمان گرسنگی بدهیم، بدن سالمتری داشته باشیم.

رژیم غذایی

  • افرادی که رژیم می‌گیرند همه کالری کافی برای بدنشان را دریافت می‌کنند – لیکن از غذاهای سالم.
  • رژیم غذایی سالم در بر دارنده رژیم‌های ناگهانی و شدید نمی‌گردد. به جای این که، شخص به تدریج وزن کم می‌کند و دچار کمبود وزن یا گرسنگی نمی‌گردد.
  • رژیم غذایی در بر دارنده گرسنگی نیست، بلکه قصد از آن عمدتاً تبدیل کردن غذاهای ناسالم با غذاهای سالم هست.
  • غذای خورده شده، بالا آورده نمی‌گردد.
  • افرادی که رژیم می‌گیرند اکثراً درباره وزنشان وسواس ندارند. آنان سالم می‌خورند تا حالت سلامتی کنند.

در صورتی که ذهن می‌نمایید که خودتان یا یکی از افرادی که می‌شناسید، از اختلال بی‌اشتهایی رنج می‌برید، از این که درخواست یاری نمایید، خجالت نکشید.


تشخیص


پزشک شما شاید آزمایشات و وارسی‌های مختلفی را سامان دهد تا خاطر علائم شما را تشخیص داده و دیگر علل پزشکی برای کم شدن وزن را رد کند. این آزمایشات تشخیصی عموماًً در بر دارنده مورد های زیر هست:

  • معاینه تحویل دادنی که شاید در بر دارنده اندازه‌گیری قد، وزن، ضربان قلب، فشار خون و دیگر علائم باشد.
  • تجزیه و بررسی تاریخچه خانواده شما
  • آزمایشات آزمایشگاهی شبیه آزمایش جامع شمارش اجزای خون یا دیگر آزمایش‌های حرفه ای خون برای وارسی الکترولیت ها، پروتئین و ضمناً عملکرد اندام‌های حیاتی شبیه کبد، کلیه‌ها و تیروئید شما
  • آزمایش ادرار
  • بررسی روانشناختی برای بررسی افکار، عادت‌های غذایی و احساسات
  • آزمایش‌های بعدی شبیه اشعه ایکس یا الکتروکاردیوگرام برای تشخیص تراکم استخوان‌ها یا بی‌نظمی قلب (در شکل وجود)

چنانچه آزمایشات شما ثابت کنند که از بی‌اشتهایی رنج می‌برید، پزشک شاید یکی از چاره‌های درمانی زیر را برای یاری به شما در بهبودی از اختلال در خوردن غذا تجویز کند.


گزینه‌های درمانی حاضر


بعضی از گزینه‌های درمانی حاضر برای اختلال بی‌اشتهایی عصبی عبارتند از:

  • بستری شدن در بیمارستان – در صورتی که حالت شما بحرانی باشد، شاید مجبور شوید سریعاً در بیمارستان بستری شوید. این دستور عموماًً در نکاتی اتفاق می‌افتد که ریتم قلب شما ایراد داشته باشد، یا دچار کمبود آب بدن بمانید یا سوء تغذیه شدید داشته بمانید.
  • تغذیه از مسیر لوله و مراقبت همیشه – شاید کافی باشد که علائم حیاتی شبیه میزان هیدراتاسیون و الکترولیت‌ها به طور همیشه مورد وارسی قرار گیرند. در مورد های جدی، بیماران شاید به تغذیه از مسیر لوله هم احتیاج داشته باشند.
  • یک رژیم غذایی سالم که به دست یک حرفه ای تغذیه تهیه شده هست تا به شما در بازگشت به عادات غذایی معمولی یاری کند.
  • روان‌درمانی – خانواده‌درمانی، سری‌درمانی و درمان فردی، تا به شخص در گزینش غذای سالم یاری کنند.
  • داروها – در صورتی که داروی خاصی برای درمان بی‌اشتهایی وجود ندارد، شاید به اشخاص مبتلا داروهای ضدافسردگی و داروهای روانپزشکی داده گردد تا علائم بعدی شبیه افسردگی و اضطراب را درمان کنند.

پیروی از یک رژیم غذایی سالم برای درمان بی‌اشتهایی زیاد مهم هست. با این اکنون، از آنجا که بی‌اشتهایی یک بیماری جدی هست، نباید خوددرمانی نمایید. به جای این که، با یک حرفه ای تغذیه راهنمایی نمایید که شاید مواردی درباره رژیم غذایی عرضه دهد تا به شما در بازگشت به یک الگوی غذایی معمولی یاری کند.

صحبت کردن پزشک با بیمار روی تخت


 

چطور با بی‌اشتهایی مقابله کنیم؟


  • زمانی که نوبت به جبران وزن از دست رفته می‌رسد، اشخاص دچار اختلال بی‌اشتهایی عصبی می بایست یک برنامه غذایی اعلا که به دست یک حرفه ای تغذیه تهیه شده باشد را جست و جو کنند.
  • با این اکنون، بعضی از اشخاص مبتلا به اختلال بی‌اشتهایی شاید در معرض سندرم پرخوری قرار بگیرند، چرا که قابلیت دارد بدن شخص در مقایسه با بیشتر شدن ناگهانی در مصرف مواد غذایی خویش، واکنش نا مناسب نشان دهد. در چنین سناریویی، یک گروه پزشکی متشکل از یک پزشک و یک حرفه ای تغذیه حرفه ای تغذیه می بایست وظایف محاسبه، مراقبت و کنترل بیشتر شدن مقدار مصرف مواد مغذی شخص مبتلا را به عهده بگیرند.
  • برای افرادی که در قسمت بهبودی، در معرض خطر سندرم پرخوری نیستند، افزون نیز غیرمعمول نیست که در برخی مورد های، کالری دریافتی شخص به 3000-5000 کالری در روز بیشتر شدن داده گردد. این علی الخصوص درباره نوجوانانی که تا حالا در اکنون می باشند، اتفاق می‌افتد. چنین کسانی می‌توانند با وهم ساده با خوردن 2000-2500 کالری در روز آغاز کنند و در قسمت بعدی، مقدار کالری دریافتی خویش را به 3000-5000 کالری در روز بیشتر شدن دهند.
  • قصد غایی، دست یابی به یک رژیم غذایی متعادل هست که در آن، 50 تا60 درصد از همه کالری‌های دریافتی در روز از کربوهیدرات‌های سالم، 15 تا 20 درصد از پروتئین‌ها، و 30 تا 40 درصد از چربی‌های سالم دستاورد می‌گردد.
  • کربوهیدرات‌های سالم در بر دارنده سبزیجات، میوه‌های جامع، حبوبات، آجیل، دانه‌ها و غلات جامع می باشند.
  • غذاهای سرشار از پروتئین در بر دارنده غذاهای دریایی، لبنیات، تخم‌مرغ، جو دوسر و سویا هست.
  • می‌توانید چربی‌های سالم را از آووکادو، شکلات تیره، تخم‌مرغ‌ جامع، ماهی‌های چرب، آجیل و روغن زیتون دریافت نمایید.

در تداوم مقاله، تعدادی مساله برای مدیریت بی‌اشتهایی عصبی آورده شده هست.


مواردی برای مدیریت بی‌اشتهایی


  • برای یاری به اثربخشی پروسه درمانی‌تان، از هیچ یک از وعده‌های غذایی خرج نظر نکنید.
  • از یک رژیم غذایی سالم و متعادل پیروی نمایید و از همه مواد مغذی پر اهمیت که بدن‌تان در آن کمبود دارد، دریافت نمایید.
  • از افرادی که از شما مراقبت می‌کنند، فاصله نگیرید. به جای این که، از خانواده و دوستان‌تان درخواست حمایت نمایید.
  • در معادل علاقه ی به چک کردن مداوم وزن بدن‌تان، یا نگاه کردن بیشتر از مقدار به آینه، مقاومت نمایید.
  • از رژیم‌های سخت یا مضر اجتناب نمایید.
  • برای بر طرف علائم استرس و اضطراب، یوگا را تمرین نمایید.
  • به شکل ریشه‌ای روی مسئله فعالیت نمایید.

این موارد اصلی می‌توانند به شما یاری کنند تا برنامه درمانی‌تان خوب تر تاثیر کند و ضمناً، احتمال بروز مجدد اختلال را تا مقدار اضافه کم شدن می‌دهند. متأسفانه، اکثراً افرادی که از اختلالات مربوط به خوردن غذا، شبیه بی‌اشتهایی رنج می‌برند، در اول احتیاج به درمان را انکار می‌کنند. احتمالاً این دستور به این علت باشد که تا حالا از بیشتر شدن وزن می‌ترسند. از این رو، به موضوع دوستان و خانواده، وظیفه ما این هست که مراقب چنین کسانی باشیم و به روند بهبودی‌شان یاری کنیم. امیدواریم این مطلب به مجموع شبهات و سؤالات شما درباره بی‌اشتهایی عصبی پرداخته باشد. در صورتی که سؤال بعدی دارید، خوشحال می‌شویم که آن را با من به اشتراک بگذارید.


جواب‌های متخصصان به سوال های خوانندگان


سوال: در شکل مبتلا بودن به بی‌اشتهایی عصبی، چگونه ورزش کنیم؟

پاسخ: اشخاص مبتلا به بی‌اشتهایی می‌توانند چنانچه قبلاً با پیشرفت آغاز به درمان نموده باشند، به صورتی ورزش کنند که در روند جبران کمبود وزن‌شان، خللی ابداع نشود. با این اکنون، توصیه می‌گردد که به جای تمرینات شدید، از تمرینات با شدت خفیف تا متوسط آغاز نمایید.

سوال: چه موقع می بایست برای درمان بی‌اشتهایی به پزشک مراجعه کنیم؟

پاسخ: در صورتی که شخص مبتلا درمان را رد کرد، توصیه می‌گردد با او مکالمه نمایید تا راضی گردد از پزشک مشورت بگیرد. در برخی از ک.اد، بی‌اشتهایی قطعاًً به درمان پزشکی احتیاج دارد.

سوال: مقدار BMI برای بی‌اشتهایی تعدادی هست؟

بزرگسالانی که BMI آنان زیر 17.5 هست، دچار اختلال بی‌اشتهایی می باشند. عدد BMI شاید در افرادی که از مورد های متوسط ​​یا شدید اختلال بی‌اشتهایی رنج می‌برند، به 16 و 15 کم شدن یابد.

سوال: در صورتی که بی‌اشتهایی درمان نشود، چه اتفاقی می‌افتد؟

پاسخ: در شکل عدم درمان، بی‌اشتهایی عصبی می‌تواند منتهی به گرسنگی و سوء تغذیه گردد. در دراز مدت، این اختلال می‌تواند موجب از بین رفتن تراکم استخوان‌ها (پوکی استخوان) و آسیب به کلیه‌ها گردد و ضمناً شاید در بعضی از اشخاص موجب ابداع مشکل ها قلبی گردد. در مورد های نادر و شدید هم می‌تواند موجب مرگ ناگهانی گردد.

سوال: بی‌اشتهایی چطور آغاز می‌گردد؟

پاسخ: بی‌اشتهایی عموماًً در دوران بلوغ آغاز می‌گردد. این اختلال عصبی شاید موجب گردد شخص غذا خوردن را به حدی محدود کند که مقدار قابل توجهی از وزن خویش را از دست بدهد. اختلال بی‌اشتهایی عصبی اغلبً ناشی از ترس شدید از بیشتر شدن وزن هست.

سوال: اختلاف بین بی‌اشتهایی عصبی و بولیمی چیست؟

پاسخ: در مورد های بی‌اشتهایی عصبی، اشخاص به خودشان گرسنگی می‌دهند تا وزن‌شان 15درصد یا زیادتر، از وزن ایده‌آل بدن‌شان کمتر گردد، در صورتی که اشخاص مبتلا به بولیمی عموماًً وزن طبیعی دارند یا ضمناً شاید کمی افزوده وزن داشته باشند.

زیادتر بخوانید: به آسانی وزن‌تان را بیشتر شدن دهید

منبع : www.styley.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *