جایگاه دستکش، ماسک و محلول‌های ضدعفونی در پیشگیری از کرونا کجاست؟

ویروس کرونا که تاکنون هزاران شخص به آن آلوده شده‌اند و اشخاص اضافه جان خویش را از دست داده‌اند، یکی از موضوعاتی می باشد که منتهی به نگرانی و تشویش دلیل اشخاص اضافه در جامعه شده می باشد. سوال های اضافه نسبت به این ویروس از عبارت مسیر‌های جلوگیری از آن، مسیر‌های انتقال آن و … مطرح شده می باشد. در برنامه اینستا‌کلینیک محب که در صفحه اینستاگرام محب بصورت زنده برگزار می‌گردد با‌حضور خانم دکتر مهرانگیز زنگنه, حرفه ای بیماری‌های عفونی, این سوال مطرح شد که مکان دستکش، ماسک و محلول‌های ضدعفونی در جلوگیری از کرونا کجاست؟ جواب خانم دکتر زنگنه را در این ویدیو می‌‌توانید ببینید .

مکان دستکش، ماسک و محلول‌های ضدعفونی در جلوگیری از کرونا کجاست؟

علائم ویروس کرونا

ویروس کرونای تازه ۲۰۱۹، ویروسی می باشد (بطور ناب ویروس کرونا نامیده می‌گردد) که به موضوع عامل سرایت بیماری تنفسی که برای نخستین بار در ووهان چین یافت شد، شناخته شده می باشد. در نخست، زیادی از بیماران این سرایت بیماری در ووهان چین رابطه با خرید و فروش برتر غذاها و حیوانات دریایی داشته‌اند و این نشان از این دارد که این ویروس منتقله از حیوان به بشر می باشد. با این اکنون، شمار فزاینده‌ای از بیماران در معرض و در رابطه با خرید و فروش حیوانات نبوده، که این مورد نشان‌دهنده این می باشد که گستردگی و انتقال از شخصی به فرد بقیه هم در اکنون وقوع می باشد. در اکنون حاضر معین نیست که تا چه مرز راحت یا پایدار این ویروس در بین اشخاص در اکنون گستردگی می باشد. آخرین خبرها نسبت به حالت سرایت این ویروس در ووهان چین در سایت مرکز کنترل و جلوگیری از بیماری‌های آمریکا در دسترس می باشد.

مکان دستکش، ماسک و محلول‌های ضدعفونی در جلوگیری از کرونا کجاست؟

در هفتمین برنامه زنده اینستا کلینیک این سوال مطرح شد که دستکش، ماسک و محلول های ضدعفونی، این ها جایگاهشان کجاست؟”

جواب خانم دکتر مهرانگیز زنگنه در تماس با جلوگیری از کرونا

” بله. همینطور که شما گفتید، و در بخش درمان مذاکره جلوگیری از کرونا را مطرح کردید، واقعا آن موردی که حالا در کرونا مطرح می باشد، چه در مرز و بوم ما و در هر کشوری که مطرح می باشد، مذاکره در اصل جلوگیری از کرونا می باشد. که جلوگیری تعدادی بخش دارد. یک بخش در اصل آن موارد فردی می باشد که ما می بایست رعایت کنیم. یک مجموعه موارد اجتماعی می باشد که ما می بایست در اصل رعایت کنیم که گرفتار نشویم. مثل هنگامی که گرفتار شدیم، همانطور که گفتیم، انشاله تمام خودشان مناسب می‌شوند، اما در صورتی که نشوند، واقعا درمان اختصاصی وجود ندارد.

ماسک و جلوگیری از کرونا

مناسب برای جلوگیری از کرونا، ما می بایست اصلاً یک کاری بکنیم در درجه ابتدا که در ضمن به این‌ها نیز احتیاج نداشته باشیم. در صورتی که ما فاصله را حفظ کنیم، در جائی قرار داشته باشیم که با اشخاص مشکوک ارتباط نداشته باشیم، با اشخاص بیمار ارتباط نداشته باشیم، تو مکان‌های شلوغ و اجتماع ما وارد نشویم، شاید که به این‌ها نیز احتیاج نداشته باشیم. به عنوان مثال در صورتی که من در خانه هستم، با کسی ارتباط ندارم، نه ماسکی احتیاج دارم که استفاده بکنم، نه نیازی به ضدعفونی، نیازی به ضدعفونی سطوح و دست‌ها هیچکدام نیست.

اما مناسب، ما نمی‌توانیم همش در خانه باشیم. ما مجبور می‌شویم که در پیرامون برویم، اداره برویم، در اصل اتوبوس سوار شویم، مترو سوار شویم، بالاخره یک مجموعه از کارها مورد نیاز می باشد که ما اعمال دهیم. اخیراً شوربختانه یک مسئله ای که خلق شده و موجب نگرانی تمام شده می باشد، مسئله در اصل مواد ضدعفونی کننده و ماسک‌ها می باشند، و تمام ادامه ماسک‌های N95 و N99 می‌چرخند و گیر نیز نمی‌آید، و دچار اضطراب و نگرانی برای آنان شده می باشد و با یک هزینه‌های بسیاری بالا می‌روند که آنان را تهیه کنند. آن موردی که ما اصلاً درآوردیم از سازمان بهداشت بین المللی، از CDC درآوردیم، N99 و N95 برای تمام اشخاص اصلاً مورد نیاز نیست.

در اصل، N95 و N99 برای افرادی مورد نیاز می باشد یک فردی که یک بیمار کرونائی در خانه دارد، می‌خواهد برود از او مراقبت کند. به وضوح غذا بهش می‌دهد، لباسش را تغییر می‌کند، ازش مراقبت می‌کند. یا در اصل توی آن خانه بیمار کرونائی وجود دارد، خانه کوچک می باشد، نمی‌توانند آن شخص را جدا کنند، با نیز می باشند، می بایست اصلاً از ماسک N95 و N99 استفاده کنند. یا یک فردی می باشد، پزشک می باشد، پرستار می باشد توی بیمارستان دارد کنش می‌کند و در بیمارستان از این بیماران بستری شده می باشد، بیماران کرونائی بستری شده می باشد. حالا یا ازش مراقبت می‌کند، نزدیک یا در آن قسمتی می باشد که بیمار کرونائی می باشد. این N95 مورد نیاز می باشد که استفاده بکند. وگرنه ما هنگامی که به عنوان مثال تو سالن بیمارستان می‌خواهیم مسیر برویم، بیمارستانی که تا حالا اصلاً نمی‌دانیم واقعا بیمار کرونائی درش وجود دارد، یا اصلاً وجود ندارد، نیازی به استفاده کردن از ماسک N95 یا N99 نیست. یا ما تو خیابان مسیر می‌رویم، اصلاً نیازی به ماسک نداریم.

اما در صورتی که تو خیابان هستیم، می‌خواهیم برویم یک جای شلوغ نظیر میدان انقلاب، می‌خواهیم برویم مترو سوار شویم، می‌خواهیم برویم اتوبوس سوار شویم، که فاصله‌مان را نمی‌توانیم اکثر از 2 متر حفظ کنیم، ما می‌توانیم از ماسک‌های معمولی استفاده کنیم، نیازی به N95 نیست. ماسک معمولی را نیز در صورتی که ذهن می‌کنیم نگران هستیم، می‌گوئیم در اصل پوشش کافی را ندارد، می‌توانیم دو تا استفاده کنیم. می‌توانیم در اصل یک کاری کنیم که این ماسک روی شکل ما مناسب فیکس گردد، دو تا ماسک استفاده کنیم تا نگرانی مان رفع گردد. اصلاً خویش سازمان بهداشت بین المللی میگوید اصلاً در خیابان نیازی به ماسک استفاده کردن نیست، مگر اینکه ما یک جائی برویم که نتوانیم حفظ فاصله بکنیم و جمعیت بیشتر می باشد و ما نمی‌دانیم که واقعا این جمعیت آیا ناقل این ویروس می باشد، ویروس را دارد. مثل شاید علائم بسیاری خفیفی داشته باشد خودش نیز ذهن نکند. ذهن کند به عنوان مثال یک سرمائی خورد و مسئله مهمی نیست. در آن‌شکل ما در اصل ماسک احتیاج داریم. وگرنه، نیازی نیست که ما مکرر از ماسک N95 یا N99 استفاده کنیم.

دستکش و مواد ضدعفونی کننده و جلوگیری از کرونا

نسبت به دست‌ها، خوب ترین راهکار شستن دست، با آب و مایع دستشوئی می باشد. این از تمام نیکوتر می باشد. در صورتی که ما قابلیت شستن مرتب دستمان با آب یا مایع دستشوئی وجود ندارد، ما از محلول‌های ضدعفونی کننده، در اصل هندراپ‌ها، یا به صورت اسپری یا به صورت ژل، می‌توانیم استفاده کنیم، و بعد آن نیز یک شرطی دارد. در صورتی که ما به سطوح دست زدیم، در صورتی که مترو سوار شدیم، در صورتی که اتوبوس سوار شدیم، در صورتی که دستشوئی رفتیم، این زمان های ما دستمان را می بایست بشوئیم یا از این موراد استفاده کنیم. یا اینکه می‌خواهیم موردی استفاده کنیم، غذا بخوریم، مواد غذائی استفاده کنیم، در آن شکل ما دستمان را می بایست بشوئیم. پس هنگامی ارتباط داشتیم، دست را می بایست بشوئیم، و پیش از آنکه بخواهیم موردی بخوریم، یا بعد از دستشوئی رفتن، مسلماً می بایست دستمان را بشوئیم یا از این مواد استفاده کنیم. در وضعیت معمولی ما داریم در خیابان مسیر می‌رویم، نه، نیازی به دستکش نیست.

اما می‌خواهیم برویم تو اتوبوس، برای اینکه خیالمان ساده باشد، مثل اینقدر تنگ می باشد ما مجبور هستیم میله اتوبوس را بگیریم، سری صندلی را بگیریم، اینجا ما می‌توانیم از این دستکش‌های معمولی استفاده کنیم. هنگامی آن جایی که ارتباط داریم، حالا شاید اتوبوس نباشد، مترو نباشد، یک تجمعی می باشد که ما مجبور هستیم دست به سطوح بزنیم، دست به جائی بزنیم، دست به اشخاص بزنیم اصلاً، شلوغ می باشد ما دست می‌زنیم، ما می‌توانیم از این دستکش‌ها استفاده کنیم. منتها به محض اینکه از آن مکان دور شدیم، دستکش را می بایست در بیاوریم، جمع کنیم، در یک جای مطمئنی نظیر اینکه توی پلاستیک بگذاریم، توی سطل آشغال بگذاریم و بعد دستمان را بشوئیم. به این معنا که به دستکش به تنهائی اعتماد نکنیم. شاید آن دستکش سوراخ بتوان، آن دستکش در اصل آن حفاظت را نداشته باشد. به محض اینکه دستکش را درآوردیم، دستمان را بشوئیم. این را نیز مسلماً می بایست به دنبالش اعمال دهیم. ”