جنبش جنسی پس از یائسگی
جنبش جنسی پس از یائسگی قابلیت پذیر می باشد یا خیر؟ بدون احتیاج به نگرانی درباره عادت ماهانه، باردار شدن و یا وارد شدن بچه‌ها به اتاق، زندگی جنسی شما بعد از یائسگی می بایست فوق‌العاده باشد، درست می باشد؟ دکتر کریس کرافت، رئیس خدمت های بالینی در کلینیک جنسیت و جنبش جنسی در قسمت روانپزشکی بیمارستان جانز هاپکینز می‌گوید، جنبش جنسی در این دوره نیکو می باشد، لیکن انتظار نداشته شوید که مرغوبیت آن سان هنگام 20 سالگی شما باشد.
او می‌گوید: «در حالی‌که امکان دارد آزادی زیادتری در خانه داشته شوید، این بخش از زندگی با تغییرات اضافه کنار می باشد که بر ارتباطٔ جنسی شما تأثیر می‌گذارد. هنگامی‌که بچه‌ها به دانشگاه می‌روند و یا ازدواج می‌کنند و وظایف و کارتان همه می‌گردد، نقش‌ها و روابط خویش را دوباره تعریف می‌نمایید، و در اکنون دگرگونی جسمی هم هستید.»
عواملی که بر میل جنسی تأثیر می‌گذارند
مقدار استروژن در دوران یائسگی، به این معنا که هنگامی‌که 12 ماه سیکل قاعدگی نداشتید، و سالیان منجر به آن، که دوران پیش‌یائسگی نامیده می‌گردد، کم شدن می‌یابد. این دگرگونی، تأثیر اضافه بر عملکرد جنسی شما می‌گذارد. این وضعیت امکان دارد میل جنسی را کم شدن دهد و برانگیختگی را برای شما سخت‌تر کند. ضمناً موجب کشش کمتر شبکه واژن می‌گردد و امکان دارد خشکی خلق کند که این موجب دردناک شدن ارتباطٔ جنسی می‌گردد. بیشتر از یک‌سوم زنان در دوران یائسگی، مشکل های جنسی خویش را از تمایل عدم نیاز به ارتباطٔ جنسی تا مساله در ارگاسم بیان نموده‌اند.
افزون بر این، با ازدیاد سن احتمال زیادتری وجود دارد که مشکل های سلامتی را تجربه نمایید. بیماری‌ها و صدمات مزمن امکان دارد انرژی شما را از بین برده، موجب درد جسمی شوند و تن‌انگارهٔ (body image) شما را کم شدن دهند، و تمامٔ این‌ها بر میل جنسی شما تأثیر می‌گذارد.
داشتن ارتباطٔ کمتر طبیعی می باشد
برخلاف آنچه که مجرای پخش‌ها و تبلیغِ مناسب تبلیغاتِ دارو‌های تجویزی معتقداند، ارتباطٔ جنسی در سالیان بعد از یائسگی اکثراً برای زوجین سان گذشته خوشی‌قسمت نیست. دکتر کرافت می‌گوید این وضعیت به خاطر تغییرات بدنی سان خشکی واژن و اختلال نعوظ می باشد. نیمی از زنان در دههٔ 50 زندگی خویش به داشتن ارتباطٔ جنسی تداوم می‌دهند، لیکن در دههٔ 70 سالگی، فقط 27% از زنان این ارتباط را حفظ می‌کنند.
این بدان مفهوم نیست که نمی‌توانید با شریک خویش صمیمی شوید، می‌توانید با هم یاری روان‌کننده‌ها، مرطوب‌کننده‌های واژینال یا دارو‌های تجویزی، ارتباطٔ جنسی داشته باشد یا طریق‌های غیر از اینی را برای برقراری تماس و خلق صمیمیت گزینش نمایید.
حدود یک‌سوم از زوج‌های مسن، ارتباطٔ جنسی ندارند یا فقط گاهی اوقات ارتباط دارند. لیکن آنان لزوماً این وضعیت را مساله نمی‌دانند. دکتر کرافت معرفی می‌دهد که روابط این زوج‌ها به‌مرور هنگام تکامل یافته می باشد. آنان کنش‌های غیر از اینی سان نوازش کردن، خوابیدن در کنار نیز و خندیدن با نیز را تکمیل می‌دهند که از صمیمیت دارا می باشد، و از این مسیر خوشحال‌اند.
حفظ صمیمیت
در صورتی که کم شدن و یا قطع ارتباطٔ جنسی برای شما وحشتناک به نظر می‌رسد، نگران نباشید: خیلی از زوج‌ها در طول سالیان پیری خویش از دید جنسی فعال‌اند. فقط آگاه شوید که آنچه حالت نیکی برای شما خلق می‌کند، امکان دارد دگرگونی کند. دکتر کرافت می‌گوید زنان اکثراً وقتی‌که تحریک شدن یا دست یابی به ارگاسم مساله می‌گردد جنبش‌های جنسی خویش را کنار می‌گذارند، لیکن آنچه امکان دارد هم یاری کند، مشارکت فکری اکثر و تحریک جسمی می باشد.
با ازدیاد سن، در هنگام تحریک، خون با سرعت آهسته‌تری در دستگاه تناسلی شما جریان پیدا می‌کند، به این معنی که حساسیت شما به اندازهٔ هنگام جوانی و سالیان پیش نیست و هنگام دست یابی به ارگاسم اکثر طول می‌کشد. به‌طور معمول، شما احتیاج به تحریک جلو و شدید کلیتوریس دارید. دکتر کرافت می‌گوید امکان دارد در این بخش از زندگی تکمیل کنش‌هایی سان مالش و یا لمس کردن به جای نزدیکی اکثر خوشایند شما باشد و این اشکالی ندارد. به جای تمرکز بر روی کارهایی که ذهن می‌نمایید دیگران تکمیل می‌دهند، فقط به این ذهن نمایید که چه موردی برای شما و شریک زندگی شما نیکو و مطلوب می باشد.
تماس با شریک زندگی در تعیین انتظارات اصل‌بینانه درباره کنش‌هایی که می‌توانید تکمیل دهید و دست یابی به صمیمیت با ازدیاد سن، کلیدی می باشد. دکتر کرافت توصیه می‌کند که داشتن یک زندگی کلی سالم، به معنای داشتن انرژی نیکو، خواب کافی، جنبش بدنی و تغذیهٔ مطلوب، به شما هم یاری می‌کند تا تمرکز و حالت نیکی در ارتباطٔ صمیمی و جنسی خویش داشته شوید.
منبع:
جنبش جنسی پس از یائسگی / جنبش جنسی پس از یائسگی