آیا دارید بخاطر استرس، عقلتان را از دست می‌دهید؟

آیا دارید بخاطر استرس، عقلتان را از دست می‌دهید؟

فهرست مطالب

آیا دارید بخاطر استرس، عقلتان را از دست می‌دهید؟

استرس

همچون یک مادر، استرس حدودا زندگی شما را تحت کنترل دارد. بین کارهایی شبیه پختن غذاهای سالم، بردن بموقع بچه‌ها به تمرین فوتبال و داشتن یک خانه مرتب، اضطراب شی ای می باشد که شما با آن باخبر هستید. می‌دانیم که استرس برای بدن، مضر می باشد لکن بر مغزتان، چطور تالیف می‌گذارد؟ با دقت به هافینگتون ارسال پستی، هورمون هایی که در واکنش به استرس ترشح می‌شوند بر عملکرد مغز، اثرات ناموافق می‌گذارند و شاید می‌تواند ساختار تحویل دادنی مغز شما را تبدیل دهد.

اگر چه حدودا همه اشخاص در معرض این خطر قرار دارند و می بایست مراقب خودشان باشند.

هورمون استرس به این معنا که کورتیزول می‌تواند سلول‌های عصبی را از بین ببرد، آنان را کوچک کند و جلوی طراحی سلول‌های عصبی تازه را در قسمتی از مغز که هیپوکامپ نامیده می‌گردد، بگیرد. هیپوکامپ برای یادگیری، تنظیم احساسات و حافظه و ضمناً برای مسدود کردن جواب‌های استرسی بعد از اینکه یک اتفاق استرس‌زا به نهایت رسید، الزامی می باشد:همه این فرایندها در زندگی مشاغل‌ای و شخصی ما، خیلی مورد نیازند.

استرس مزمن نیز چنین می‌تواند قشر جلوی پیشانی میانی را فشرده و کوچک کند. این مسئله بر تصمیم‌گیری، فعالیت حافظه و کنترل رفتار تکانشی، نتیجه ناموافق می‌گذارد. استرس ضمناً می‌تواند بر سلول‌های بنیادی نتیجه بگذارد، مانع دسترسی به قشر جلوی مغز گردد به این معنا که جایی که در آن، رفتار شناختی پیچیده و ارتباط دو سویه اجتماعی مطلوب را تنظیم و تعیین می‌کنیم. در دستاورد مغز، قدرت یادگیری و حافظه کمتری خواهد داشت و زیادتر در معرض ابتلا به اضطراب و افسردگی خواهد بود.

همین هورمون استرس می‌تواند اندازه و تلاش قسمتی از مغز به نام آمیگدال را ازدیاد دهد. آمیگدال در شمایل‌گیری و ذخیره خاطرات مرتبط با حوادث خیلی عاطفی، الزامی می‌باشد. آمیگدال، هر اتفاق را با یک حالت، مرتبط می‌کند و این رابطه در حافظه طولانی ما ذخیره می‌گردد سپس می‌توانیم در آینده از وقوع آن، پیشگیری کنیم یا آن را جست و جو کنیم. تغییراتی که کورتیزول ابداع می‌کند، احساسات ناموافق شبیه ترس، اضطراب و خشونت را ازدیاد می‌دهد.

این تغییرات مغز می‌تواند بر روشی که با دیگران رابطه باقی می‌کنیم، توانایی‌مان برای یادگیری، به یاد آوردن، تصمیم گرفتن و دست یابی به هدف های دراز مدت، تاثیرات قابل توجهی بگذارد. این تغییرات ضمناً، کنترل پیشرفت آمیز شرایط استرس‌زا در آینده را سخت‌تر می‌کند و منتهی به یک چرخه ناقص می‌گردد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *