رابطه رژیم لاغری و جوش صورت

نخستین ماه آغاز هر سال، اصلی ترین وقت برای رژیم‌های کم شدن وزن هست. صدها هزار شخص از کسانی که اهل مهمانی می باشند، در ایام تعطیلات کالری اضافی دریافت می‌کنند و در نخستین ماه سال دچار ازدیاد وزن می‌شوند. صدها میلیون شخص از انسان ها برای از دست دادن وزن اضافی‌شان به رژیم‌های غذایی با کالری محدود روی می‌آورند. ولی آیا رژیم‌های کم شدن وزن بر آکنه نیز تاثیری می‌گذارند؟

به اعلام آلامتو به قول فیتنس مگزین؛ ثابت شده که کم شدن وزن از روش روزه‌های کوتاه مدت یک کانال مناسب برای تحت کنترل درآوردن آکنه‌ی خفیف تا متوسط معمول می‌باشد که به آکنه‌ی ولگاریس مشهور هست، و خاطر آنکه پوست اشخاص رژیم گیرنده گاهی اوقات یک شبه صاف می‌گردد، زیادتر به طراحی زیادتر هورمون رشد در مغز مربوط می‌گردد تا چربی کمتر در رژیم غذایی آنان!

هورمون رشد و آکنه

هورمون رشد که به GH هم مشهور هست، پروتئینی هست که در غده‌ی هیپوفیز مغز طراحی می‌گردد. این هورمون به عنوان یک محرک برای رشد عضلات مشهور هست. بدنسازان، اکثراً کوشش می‌کنند که از هورمون رشد فرنگی استفاده کنند. هورمون رشد بوسیله‌ی نفوذ در عضله از روش فعال کردن گیرنده‌ها در غضروف، موجب تحریک طراحی عضله می‌گردد.

هنگامیکه داخل غضروف می‌گردد، به عضلات هم یاری می‌کند که به فاکتورهای رشد شبه انسولین واکنش نشان دهند (دقت داشته شوید که «شبه انسولین» می باشند، این فاکتورهای رشد، به خودی خویش انسولین نیستند) و اسیدهای آمینه، قند و آبی که برای بزرگتر کردن و قدرتمند‌تر کردن خودشان احتیاج دارند، جذب کنند.

هورمون رشد موجب تحریک رشد پوست هم می‌گردد. از آنجا که این هورمون، بافت‌های زیر پوست را بطور همزمان جوان می‌کند، پوست خودش را صاف نموده و بنظر می‌رسد که بافت و وضعیت جوانتری دارد.

تحریک حساسیت پوست در مقایسه با فاکتورهای رشد شبه انسولین، به خودی خویش برای آکنه شی نیکی نیست. این هورمون‌ها موجب تحریک طراحی چربی پوست (مشهور به سبوم) می‌شوند.

در صورتی که تحریک طراحی سبوم، همه ی کاری باشد که روی پوست فرجام می‌گردد، هورمون رشد بجای نیکوتر کردن آکنه موجب بدتر شدنش می‌شد. ولی از آنجایی که هورمون رشد برای تحریک طراحی این چربی نرم کننده، منافذ را هم باز می‌کند، پوست را نرم‌تر، صاف‌تر و تا حدی بدون جوش می‌گرداند!

چطور هورمون رشد زیادتری وارد بدنتان نمایید

ازدیاد هورمون رشد بدنتان، فعالیت چندان دشواری نیست. تنها کافی هست از هورمون رشد نو ترکیب بهره ببرید. شما برای اینکار به تماشا و نسخه‌ی پزشک احتیاج خواهید داشت (تا سلامتتان را در خطر نیندازید) و می‌تواند قیمت‌ی اضافه برایتان داشته باشد. هورمون رشد هیومیوپاتی برای این هدف، سودمند نیست.

در کنار این شما می‌توانید بدنتان را تحریک نمایید تا هورمون رشد زیادتری طراحی کند. یک طریق برای اینکار، ورزش کردن هست. فعالیت گرفتن از ماهیچه‌هایتان به اندازه‌ای که درد بگیرند، کاری که در صورتی که کمتر از ۵۰ سال دارید، نباید زودتر از هر ۴۸ ساعت یکبار و در صورتی که بالای ۵۰ سال دارید، نباید زودتر از هر ۷۲ ساعت یکبار تکرار نمایید، غده‌ی هیپوفیز در مغز شما را تحریک خواهد کرد تا هورمون رشد زیادتری ترشح کند.

یک کانال بقیه برای تحریک بدنتان به هدف طراحی هورمون رشد زیادتر، رفتن به خواب عمیق هست. این بدان معنی هست که شش تا هفت ساعت خواب بدون وقفه در هر شب به غده‌ی هیپوفیزتان قابلیت می‌دهد که هورمون رشد مورد احتیاج بدنتان را طراحی کند تا بدنتان از آن استفاده کند. طراحی هورمون رشد به محض اینکه از خواب بیدار می‌شوید، بشدت کم شدن می‌یابد.

مصرف ویتامین نیکوتینامید (از ویتامینهای مجموعه B) هم می‌تواند سودمند باشد. هر تعدادی در صورتی که روزاسه دارید، می بایست مراقب مصرف نیکوتینامید شوید (می‌تواند موجب عود روزاسه گردد). یا می‌توانید سراسر مطمئن شوید که ارزش قند خونتان بیشتر از مقدار بالا نمی‌رود. آبنبات، دسر و نوشیدنی‌های شیرین شده با شکر ممنوع می باشند، و نباید پرخوری نمایید. یا می‌توانید روزه بگیرید. هنگامیکه روزه دارید، مغز شما برای محافظت از عضلاتتان، هورمون رشد ترشح می‌کند. این هورمون رشد هم می‌تواند پوستتان را دوباره جوان کند.

برای اینکه غده‌ی هیپوفیز داخل مغزتان را فعال نمایید تا هورمون رشد زیادتری ترشح کند، مجبور نیستید هفته‌ها یا در ضمن روزها روزه بگیرید. روزه‌ای در حدود ۱۸ ساعت کافی هست. با تصور اینکه شما نیمه شب‌ها در خواب به کانال نمی‌افتید تا یک ساندویچ غول پیکر درست نمایید یا به شیرینی فروشی بروید، در اکنون حاضر هم بدون آنکه کوشش نموده شوید، ۸ یا ۹ ساعت در روز را روزه هستید. تنها کافی هست از یک وعده‌ی غذایی صرفنظر نمایید و به این ترتیب می‌توانید به آسانی ۱۸ ساعت متوالی روزه شوید.

مگر در حالتی که شما یک بیماری ذخیره گلیکوژن دارید (و به احتمال افزون در صورتی که چنین ایرادی داشتید، پیش از این هشیار می‌شدید) یا برای درمان دیابت از یک برنامه‌ی سفت و سخت پیروی می‌نمایید (بجای اندازه گیری ارزش قند خونتان با یک گلوکومتر یا استفاده از دارو یا انسولین با دقت به مقدار قند خونتان)، روزه گرفتن به مدت ۱۸ ساعت هیچ ضرری به شما نمی‌رساند.

روزه مسلماً به ماهیچه‌های شما آسیب نخواهد زد. غده‌ی هیپوفیز شما، هورمون رشد ترشح می‌کند تا یقین ثمر گردد که ماهیچه‌هایتان بجای آزاد کردن اسیدهای آمینه، آنان را جذب می‌کنند.

اثرات روزه‌ی خیلی کوتاه مدت، برای بیشتر اشخاص خیلی موافق هست. یک روزه‌ی ۱۸ ساعته برای بدن شما آنقدر بلند هست که می‌تواند بجای قند آزاد شده به دست کبد، آغاز به سوزاندن چربی کند، جواب‌هایش به هورمون‌هایی که اشتها را کنترل می‌کنند را دوباره تنظیم کند و هورمون رشد طراحی کند که موجب تحریک عضله‌ی تازه و جوانسازی پوستتان گردد.

مگر در نکاتی که شما یک بیماری متابولیک همچون آنهایی که در بالا ذکر شد مبتلا شوید، شاید می‌توانید تا ۴۸ ساعت بدون آسیب رساندن به خودتان روزه بگیرید. با اینحال، حداکثر مزایای روزه برای بدن و پوست شما، بعد از ۱۸ ساعت روزه گرفتن اتفاق می‌افتد. برای اینکار تنها کافی هست، یک یا دو بار در هفته از شام یا صبحانه صرفنظر نمایید، نه زیادتر.

هنگامی بخاطر نادیده گرفتن یک وعده گرسنه شدید، غذای مازادی که پس از آن می‌خورید، زیاده روی شمرده می‌گردد، پس در وعده‌ی بعدی‌تان دو مقابل غذا نخورید.

در صورتی که هنگامیکه روزه‌تان را می‌شکنید، بطور نرمال غذا بخورید، وزن زیادتری از دست خواهید داد و بدن شما زیادتر قادر خواهد بود که مجموع‌ی نوع ها مواد غذایی را فراوری و هضم کند.

در صورتی که در طول تعطیلات تعدادی کیلو وزن افزوده نموده‌اید و با آکنه هم ایراد دارید، روزه‌ی کوتاه مدت را امتحان نمایید. حذف تنها ۲ وعده‌ی غذایی در هفته شاید به شما هم یاری کند که براحتی تعدادی کیلو وزن کم نمایید و در آن واحد، پوستتان را نیز صاف و روشن نمایید.