آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن نیز هستند؟

آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن نیز هستند؟

فهرست مطالب

آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن هم می باشند؟

گاهی اوقات این داروها برای کسانی تجویز می‌شوند که فاقد افسردگی می باشند.

داروهای ضدافسردگی به‌طور همیشه برای دردهای مزمن، به‌ویژه دردهای مربوط به بیماری عصبی (به نام درد نوروپاتیک)، درد مزمن کمر یا گردن و اشکال خاصی از آرتروز تجویز می‌شوند.

در حقیقت، بعضی از دستورالعمل‌ها برای درمان کمردرد مزمن و اُستئوآرتریت (شایع‌ترین نوع آرتروز) حاوی داروهای ضدافسردگی هست. به‌طور برگزیده یک داروی ضدافسردگی، دولوکستین، برای این شرایط مورد تایید سازمان غذا و داروی آمریکا هست.

اینکه چطور داروهای ضدافسردگی درد را کم شدن می‌دهند، به‌نیکی فهم نشده هست. یک احتمال این هست که آنان روی مواد شیمیایی مغز که بر درد نقش دارند، نتیجه می‌گذارند، مکانیسمی که با چگونگیٔ مبارزه با افسردگی گوناگون هست.

 

عموماًً نخستین گزینش برای تسکین درد نیست

در کسانی که دچار کمردرد یا گردن‌درد مزمن یا آرتروز مفصل ران یا زانو می باشند، داروی ضدافسردگی عموماًً نخستین درمان توصیه‌شده نیست. عموماًً نخست رویکردهای بقیه همچون فیزیوتراپی، ورزش، کم شدن وزن اضافی، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAID) یا وارد کردن کورتیزون امتحان می‌شوند. ولی در صورتی که این مسائل سودمند و مؤثر نباشند، داروهای ضدافسردگی همچون دولوکستین یا آمی‌تریپتیلین قدم بعدی منطقی برای درمان هست.

وقتی که این داروها برای درد تجویز می‌شوند، دوز ابتدایی عموماًً کم هست (اکثراً کمتر از دوز آغاز درمان افسردگی هست). در شکل لزوم به‌تدریج ازدیاد می‌یابد. در وضعیت ایده‌آل، اشخاص در طی تعدادی هفته پس از آغاز مصرف دارو آگاه تغییرات و مزیت آن می‌شوند و می‌توان دارو را در کوچک ترین دوز مؤثر، باقی مطلب داد. در صورتی که درد به‌نیکی کنترل نشود، عوارض جانبی ابداع گردد و یا اینکه با داروی غیر از اینی تداخل داشته باشد، شاید تجویز داروی ضدافسردگی غیر از اینی توصیه گردد.

 

در این مورد زیادتر بخوانید:

 

مطالعه‌ای تازه نشان می‌دهد که داروهای ضدافسردگی برای اشکال معمول درد به‌نیکی مؤثر نیستند

تحقیقات گذشته در خصوص داروهای ضدافسردگی برای درد مزمن، همچون دولوکستین برای آرتروز زانو، آمی‌تریپتیلین یا دولوکستین برای کمردرد مزمن و آمی‌تریپتیلین برای درد مزمن گردن، اثرات متوسط و کوتاه‌مدتی را نشان داده هست. ولی این مطالعات محدود بود: زیادتر آزمایش‌ها کوچک بودند و فقط تعدادی ماه و یا کمتر به طول انجامیدند. مسالهٔ قابل‌دقت اینکه، عوارض جانبی دارو همچون تهوع، یبوست و اختلال نعوظ در این آزمایش‌ها شایع بود.

حال مطالعه‌ای در سال 2021 داده‌های تحقیقات گذشته را ترکیب نموده هست تا فهم مناسب تری از ایمنی و مؤثر بودن داروهای ضدافسردگی در این بیماری‌ها داشته باشد. این خبرهای و یافته‌ها نیکو نیستند:

  • به‌طور متوسط، درمان با داروهای ضدافسردگی در مقایسه با دارونما، فقط اندکی درد و ناتوانی را کم شدن می‌دهد. امتیاز بهبود درد، حدود 4 امتیاز در مقیاس 0 تا 100، کمتر از حدی هست که قابل‌دقت باشد.
  • کسانی که با داروهای ضدافسردگی خاصی برای درد مزمن درمان می‌شوند، اکثراً مصرف دارو را متوقف می‌کنند، چراکه این دارو مؤثر اصل نمی‌گردد و موجب عوارض جانبی غیرقابل‌قبولی می‌گردد.
  • اشخاص مبتلا به نیز درد مزمن و نیز افسردگی بهبود زیادتری در مقایسه با کسانی که تنها درد مزمن داشتند، تجربه نکرده‌اند.

سیاتیک شاید استثنا باشد: داروهای ضدافسردگی شاید درد را تا یک سال کم شدن دهند. بااین‌اکنون، مرغوبیت تحقیقات قبلی ضعیف بود، پس محققان این مطالعه در خصوص این دستاورد‌گیری یقین نداشتند.

این یافته‌ها سودمندی درمان ضدافسردگی را برای این دلایل شایع درد مزمن، دچار تردید می‌کند. هرچند، این احتمال را که شاید بعضی از اشخاص زیادتر از دیگران از این داروها نفع ببرند و حس مناسب تری نمایند، رد نمی‌کند.

 

سخن پایانی

شواهد در دسترس نشان می‌دهد که به‌طور متوسط، داروهای ضدافسردگی برای آرتروز یا کمردرد مزمن و گردن‌درد در عالی ترین وضعیت در مرز متوسط عمل می‌کنند و حالتی موقتی دارند. این مورد ناامیدکننده هست، چراکه برای خیلی از مبتلایان به درد، هیچ چاره درمانی قابل‌اطمینانی (غیر از جایگزینی مفصل برای آرتروز) وجود ندارد.

پس، در صورتی که از داروهای ضدافسردگی برای درد استفاده می‌نمایید و مطمئن نیستید که برای شما مؤثر هست، با پزشک خویش در خصوص اینکه آیا می‌خواهید مصرف آن را متوقف کنید یا خیر، راهنمایی نمایید. ولی خودسرانه مصرف آن را قطع نکنید. شاید دلایل غیر از اینی وجود داشته باشد که پزشک شما این دارو را برایتان تجویز نموده باشد. خیلی از داروهای ضدافسردگی می بایست به‌تدریج کم شدن یابند و به‌یک‌باره متوقف نشوند تا از علائم و عوارض قطع یک‌باره پیشگیری گردد.

در صورتی که از داروی ضدافسردگی برای تسکین درد استفاده می‌نمایید، نیکوتر هست اثربخشی داروها را وارسی نمایید تا در شکل ناکارآمد بودن آنان برای شما و به تشخیص پزشک، داروهای مصرفی را کم شدن دهید. نه‌فقط شاید احتیاج باشد که رژیم دارویی خویش را اصلاح کنید، بلکه از این راه قیمتٔ داروهای مصرفی و خطر عوارض جانبی مرتبط با دارو را هم کم شدن خواهید داد.

 


منبع:

آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن هم می باشند؟ / آیا داروهای ضدافسردگی، مسکن هم می باشند؟

منبع : www.moheb.com

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *