اجتماعی بودن انسان یعنی چه؟ چه مزایایی دارد؟

اجتماعی بودن چطور برای ما سودمند هست؟

آدمیزاد ها به شکل مجموعه های اجتماعی به جهان می ایند و همه زندگی خویش را به موضوع قسمتی از یک جامعه سپری می کنند. به همین دلیل آیتم اجتماعی بودن را نمی توان به آسانی از جوامع و اشخاص حذف کرد.

لکن سوال اینجاست که تعاملات اجتماعی چه تاثیری بر روی سلامت آدمیزاد ها دارد؟ به موضوع یک آدمیزاد، مجموع ما رویاپردازی می کنیم، یاد می گیریم، رشد می کنیم و به موضوع قسمتی از جامعه عمل می کنیم.

جامعه ای که در آن به جهان می اییم و زندگی می کنیم، می تواند نام و نشان فردی ما را بسازد و شمایل دهد. در حقیقت، از انجایی که مجموع ما برای تماس با دیگران علاقمند و مشتاق هستیم، وسایل زیاد بسیاری را برای دست یابی به این مورد نظر فراگیری داده ایم که از حرف این وسایل می توان به قلم، مداد، تلگراف، تلفن و ضمناً اینترنت اشاره کرد.

وقتی که از اشخاص پرسیده می گردد درباره ارتباطات اجتماعی چه مزایایی توسط می اید بیشترشان بر این باور می باشند که می توانند در تعاملات اجتماعی، آسانی و حس آرامش را توسط آورند.

بعضی از اشخاص گویش می کنند که آنان از اشتراک قرار دادن تجربیات خویش کیف می برند و بعضی هم معرفی می دهند که می توانند دوستان خویش را برای سامان تکاپو های سالم تشویق کنند. بعضی از اشخاص بر این باورند که داشتن دوستان در کنار خویش، به آنان یاری می کند از استرس های زندگی بکاهند و رویاهای خویش را به واقعیت جایگزین کنند.

ضمناً اشخاص درونگرایی که در اطراف ما زندگی می کنند هم به جست و جوی تعاملات اجتماعی می باشند. لکن چرا چنین اتفاقی رخ می دهد و اجتماعی بودن واقعا می تواند مزایایی برای سلامتی ما داشته باشد؟

در تداوم کوشش می کنیم نشان دهیم چرا اشخاص به روابط اجتماعی علاقمند می باشند و چطور تعاملات اجتماعی بر روی سلامت جسمی و ذهنی اشخاص نتیجه می گذارد.

چرا ما اشخاص اجتماعی هستیم؟

مجموع ما به نیکی می دانیم که اجتماعی بودن به گونه آدمیزاد ها یاری نموده هست نه فقط در جهان اطراف خویش زنده بمانند بلکه میلیون ها سال به زندگی خویش تداوم دهند. لکن چرا چنین اتفاقی رخ می دهد؟

یکی از مطالعات سامان شده در سال ۲۰۱۱ که در هفته نامه Nature منتشر شد نشان می دهد اجتماعی بودن به یک قدرت کلیدی برای اجداد ما جایگزین شده بود.

یکی به جز آن از مطالعات سامان شده در سالیان این روزها نشان می دهد آدمیزاد های ابتدایی امکان دارد یک شمایل زبانی اساسی و ابتدایی را تکامل و فراگیری داده باشند چون آنان برای به اشتراک گذاری ایده های خویش به یک تماس قدرتمند تر و حرفه ای تر احتیاج داشتند. این مبحث به اجداد ما یاری نموده بود ابزارهایی را فراگیری دهند که به آنان اجازه می داد نیکوتر زندگی کنند و تکامل زیادتری داشته باشند.

محققان دریافته اند که آدمیزاد ها ذاتا گونه های مهربان و دلسوزی می باشند و مهربانی و دلسوزی ما هم به نیکی در رفتارهایمان نمایان هست. ظرفیت مراقبت از هم دیگر و به اشتراک گذاری مورد های ارزشمند این مبحث را به نیکی نشان می دهد.

اشخاص برای اینکه زنده بمانند، نه فقط می بایست به زاد و ولد بپردازند بلکه می بایست بتوانند از فرزندان خویش در مقابل اسیب ها و مشکلاتی که وجود دارد محافظت کنند و از همسران خویش در مقابل مورد های به وجود آمده حمایت نمایند.

به همین دلیل آدمیزاد ها می توانند در مواجهه با مشکل ها از قدرت مشارکت و تعامل سود ببرند.